O tema desta Xuntanza foi a incidencia política. Isto non quere dicir que esta fose unha xuntanza na que nos puxemos a falar de política e a discutir a berros, non, todo o contrario. De feito, o venres, nada mais chegar, houbo un obradoiro de percusión. Todos a facer música! O obradoiro estivo a cargo de Verónica, de Trópico de Grelos. Eu en realidade non estaba todavía, mo tiveron que contar persoas de confianza, de modo que o lector pode sentirse tranquilo de que non se trata de información sesgada. Como proba diso, tamén me dixeron que despois dunha suculenta cea, fixeron un concurso para ver quen sabía mais sobre ESF e quedaron en peor lugar un grupo no que estaban varios membros da xunta directiva (e Isabel e Andrea, que como veremos mais adiante tamén entraron no día seguinte nese grupo), co cal vemos que non se trata de información propagandística.
O sábado pola maña, nada máis espertamos (ou, mellor dito, nada mais cheguei), tivemos unha formación sobre incidencia política a cargo de Sergio Fernández, o noso súper Técnico de Proxectos. Isto, claramente, xa ten mais relación coa incidencia política. Comenzamos por poñer en común nomes de políticos vivos ou mortos que nos gustaran ou disgustaran. Apareceron nomes como Bush ou Nelson Mandela. Despois, Sergio pasou a explicar como as ONGs para o Desenvolvemento se comunican cos organismos políticos, o cal se fai fundamentalmente a través de reunións da Coordinadora Galega ou Española de ONGDs cos propios políticos, acordando os obxetivos a incluir nos programas electorais. Se trata de un proceso moi importante que é preciso que a base social coñeza pola importancia que ten para o noso sector, e no que estaría ben que houbera mais voluntariado participando.
 |
| Asamblea xeral de persoas socias e voluntarias |
 |
| Robert Roget, María López, Andrea Aguilella, Víctor Penas e Isabel Somoza. Falta Tomás Bande, que nos acompañou dende Escocia. |
Oh software libre,
quen te puidera proclamar
para así derrocar
ao Windows incomprensible
Foi unha cea vertebrativa moi amena. O domingo pola maña, tivemos un almorzo con dúas das nosas PCR (Programa de Coñecemento da Realidade) chegadas de Honduras: Almudena e Raquel. Estiveron a contarnos o que aprenderon coa experiencia, o que lles chamou a atención... Para así poñer en común una das actividades mais intensas que o noso voluntariado ten: a estancia en Honduras para coñecer de primeira man os nosos proxectos de cooperación internacionais.
E así, con este bó sabor de boca do almorzo e coas historias de Raquel e Almudena, rematou esta xuntanza. Todos voltamos para casa mais contentos e cheos de gañas para facer mais actividades esfeiras, habendo aprendido un pouco sobre incidencia política pero tamén habendo disfrutado, que é o importante.
