O pasado 5 de marzo estivemos na Escola de Relacións Laborais dando unha charla nunha das clases expositivas da asignatura de Comportamento Organizacional. Alí tratamos temas coma auga, desigualdade no mundo, o xeito no que nos relacionamos, ademáis dunha pequena introducción ao que fai esf. A continuación contaremos máis detidamente o que se fixo.
-Sen que non
poderiades vivir?
-A que vos
referides, cousas inmateriais, materiais?
-O que vos
pareza, o primeiro que se vos pase pola cabeza. A pregunta é moi clara, a
resposta, parece que non tanto.
Soaron
palabras. Familia, comida, osíxeno... Alguén suxeriu a resposta que nós
esperabamos, como un eco de fondo, perdido entre todas aquelas palabras. Isto
fainos recordar o afastados que estamos as veces da nosa propia natureza, e o
difícil que nos resulta recordar o que verdadeiramente nos fai seres humanos, o
que verdadeiramente nos fai seres vivos.
A resposta
buscada era Auga, así, con maiúsculas. Poderiamos discutir cousas filosóficas
sobre que está primeiro dentro das nosas necesidades pero o feito obxetivo é
que unha persoa non pode vivir mais que uns poucos días sen beber e non hai
ningún ser vivo que non precise de Auga para sobrevivir. “Existo, logo bebo”
Explicamos o
piar fundamental no que se sustenta toda a filosofía de Enxeñería sen
Fronteiras nesta temática. O Dereito Humano á Auga. Así como o DH a Vida é algo
que calquera persoa do noso entorno non lle resulta díficil comprender, o
Dereito Humano á Auga non parece ser tan intuitivo. Partimos das seguintes premisas:
-Relación
biunívoca entre Auga e Vida.
-Non
posibilidade de mercantilización dun Dereito Humano. A Vida non se pode
mercantilizar, estariamos falando de escravitude.
A
consclusión lóxica destas premisas é que a Auga debe ser un Dereito Humano e
que non pode ser mercantilizado, ó menos non na primeira dimensión que ten que
ver coa Vida.
Falamos algo
de historia. Dende a Declaración Universal dos Dereitos Humanos, pasando polas
Cumbres de Rio de Janeiro de 1992, a de Johhanesburgo do ano 2002. Converxemos
en Asamblea Xeral, o 28 de Xuño do ano 2010, para facer explicita a declaración
do Dereito Humano a Auga. Dí así:
“Recoñece que o Dereito a
auga potable e o saneamento é un Dereito Humano esencial para o pleno disfrute da
vida e de todos os Dereitos Humanos.”
Fixemos
un fugaz percorrido polos distintos modos de xestión o longo da historia para
rematar esta parte explicando as ideas recollidas pola Nova Cultura da Auga.
Auga Vida. Relacionada co
Dereito Humano. É de interés xeral.
Auga Cidadanía. Relacionada co
Dereito Cidadán e a vida digna na sociedade actual. Tamén é de interés xeral.
Auga Economía. Refírese o dereito
de empregar a auga con fins produtivos. É de interés lexitimo, pero particular,
e non debe estar nunca por encima dos intereses xerais.
Por
último explicamos algúns bos hábitos, mais no día a día. Non hai que perder de
vista que o cambio empeza por un mesmo, nas pequenas accións cotiáns. Tampouco
se trata de levar un manual de instrucións no peto, senón de facer cambios
puntuais, pouco a pouco. Se conseguimos iso, xa teremos feito algo.
Tras a exposición de Miño, pasamos a realizar a dinámica dos cubos. Unha actividade que
ten como obxetivo comprobar e analizar a desigualdade no reparto dos recursos.
Fixeronse 4 grupos desiguais con un distinto número de
materiales. Mandaronselle facer o máximo número de cubos. Os cubos tiñan que ser
dun determinado tamaño e tiñan que pasar o control da xueza (Alba). A
actividade foi moi ben acollida polo alumnado e a participación foi moi activa.
Cando finalizou o tempo expusemos entre todos as nosas
percepcións. Foi unha experiencia moi positiva para todos, e
pasamolo moi ben. Juan espuxonos finalmente as conclusións da dinámica.
A participación foi moi activa e chegaronse a conclusións moi interesantes.
Finalmente Pepe falounos un pouco sobre ESF, quenes somos e que facemos. A experiencia foi moi divertida e participativa; e esperamos repetila o vindeiro curso.
