O Sáhara Occidental é un dos 17 territorios non
autónomos recoñecidos polas Nacións Unidas. Está ocupado ilegalmente polo Reino de Marrocos desde 1976, pero o Reino de España segue a ser a potencia administradora do proceso de descolonización. Este mes de decembro de 2016 correspóndelle a España a rotatoria Presidencia do Consello de Seguridade da ONU, e a Coordinadora Estatal de Asociacións Solidarias co Sáhara (CEAS-Sahara) organiza a campaña #EspañaNoDescoloniza co obxectivo de que as autoridades españolas fagan uso do cargo e asuman as súas responsabilidades: introducir o debate da cuestión do Sáhara Occidental, fixar a data do referendo de autodeterminación do Pobo Saharauí e incluír a vixilancia do respecto aos Dereitos Humanos nos Territorios Ocupados entre as competencias da MINURSO até a celebración do citado referendo.
Enxeñería Sen Fronteiras ten unha relación histórica coa causa saharauí e subscribe esta campaña, á que podedes acceder na seguinte ligazón: http://ceas-sahara.es/spip.php?article1388
Tamén vos recomendamos esta curtametraxe de animación, unha clara explicación do conflito do Sáhara Occidental: https://www.youtube.com/watch?v=fzsGYB4qF6U
Desexamos que pasedes unhas boas festas e que non esquezades o pobo "fillo das nubes", Sáhara libre!
Mostrando entradas con la etiqueta Sahara Occidental. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta Sahara Occidental. Mostrar todas las entradas
26 dic 2016
26 ene 2012
ESF no Galiza - RASD o pasado 23 de decembro
O pasado 23 de decembro celebrouse en Cacheiras (Teo) un encontro entre a Selección galega de fútbol e a R.A.S.D. (República Árabe Saharaui Democrática). Durante a xornada, organizada por Siareir@s Galeg@s sen ningún tipo de apoio institucional, houbo tempo para moitas outras actividades, como a Billarda (un xogo tradicional con bastante futuro dentro de ESF, a xulgar polos resultados dalgún que outro voluntario no torneo celebrado pouco antes do inicio do xogo).
Para axudar coa difusión do Conflito Saharaui durante o evento montamos un pequeno stand preto da entrada ao campo, ao que a xente podía achegarse pra recoller información ou mesmo amosar o seu apoio ao Sáhara sacando unha foto para a xa coñecida campaña de ISF Asturias “Yo reconozco a la RASD”.
Temos que dicir, que a acollida do posto de información foi boísima sendo moit@s @s que se achegaron ata nós movidos pola curiosidade pra levaren con eles unha copia do Panfleto no que se recolle a evolución histórica do conflito.
Ata o Apalpador se achegou ata Cacheiras!
Xa por último, no eido deportivo, o partido entre as dúas seleccións foi do máis emocionante a pesares do frío que facía no campo! E, aínda que o resultado fose o de menos, porque non dicilo, a nosa selección resultou gañadora do xogo.
Esperemos que este tipo de iniciativas non se perdan nunca e que a irmandade entre pobos como o galego e o saharaui sirva pra que situacións de inxustiza coma esta non caian nunca no esquecemento. Agora e sempre, Sáhara Libre!
27 oct 2011
POSICIONAMENTO DE ESF SOBRE O SUCESO NOS CAMPAMENTOS DE REFUXIADOS SAHARAUIS
Enxeñería Sen Fronteiras denuncia o ataque nos campamentos de refuxiados saharauis e solidarízase coas persoas cooperantes secuestradas.
Fronte ao secuestro dos tres cooperantes en Rabuni, sede administrativa dos campamentos de refuxiados saharauis (Tindouf, Algeria), acontecido o pasado 22 de outubro de 2011, a Enxeñería Sen Fronteiras (ESF en adiante) denuncia e mostra a súa condena ante o ataque.
- ESF solidarízase coas tres persoas cooperantes secuestradas, coas súas familias e amigos/as, e cos compañeiros/as das organizacións: Mundubat, Asociación Extremeña de Amigos del Pueblo Saharaui e CCISPP.
- Confiamos en que as persoas retidas poidan ser liberadas de xeito rápido e seguro o antes posible, ao igual que as cooperantes de Médicos Sin Fronteras, secuestradas en Dabaad. Tamén solicitamos aos medios de comunicación que actúen coa máxima responsabilidade e prudencia para garantir a seguridade das persoas retidas.
- Nestes momentos, non queremos que caia no esquecemento o gran traballo que as persoas secuestradas e o resto de cooperantes realizan nos campamentos de refuxiados Saharauis. Este traballo ten a súa base na esperanza de que o conflito do Sahara Occidental acade unha solución o máis preto posible no tempo, para que a súa presenza alí deixe de ter sentido e os máis de 35 anos nos que a poboación saharaui viviu como refuxiada en medio do deserto cheguen ao seu fin.
- Tamén queremos destacar a boa acollida que o pobo saharaui sempre tivo cara os/as cooperantes de todas as ONGD que desenvolven o seu traballo nos campamentos, así como a colaboración e protección levada a cabo pola Autoridade Saharaui para facilitar os traballos de cooperación internacional co pobo saharaui.
- Dende ESF levamos anos traballando en diferentes proxectos nos campamentos de refuxiados saharauis. Ao mesmo tempo que realizamos accións de sensibilización e incidencia no noso territorio para dar a coñecer esta situación entre a sociedade e, sobor de todo, estamos e seguiremos estando, comprometidos coa búsqueda dunha solución para este conflito.
- Ademáis, facémonos eco do chamamento á precaución e prudencia que se está a facer nos campamentos para non entorpecer a labor dos gobernos saharaui e español.
Dende ESF unímonos aos comunicados da Coordinadora de ONG para el Desarrollo en España e daCoordinadora Estatal de Asociaciones de Solidaridad con el Sáhara (CEAS-SÁHARA).
8 may 2011
SensiCom, creando máis material!
Esta entrada é unha simple reseña para decir que si o ano pasado o grupo podía berrar:
Este ano, podemos decir que...
Aquí vos deixamos a imaxe:

(tamaño DIN A3, plastificado e a cor)
Ademáis, gracias á información que os PCR de Nica e Honduras nos cederon, e ao noso "supermaquetador" Alberto Cancela, temos 2 póster máis.
Anteriormente outro excelente maquetador (e que este ano se encargou do xa coñecido Panfletiño) Xacobe, realizara un póster sobre o proxecto de Sáhara.
Pois Alberto (sendo o voluntario máis xoven) ademáis de ser un excelente orador e compañeiro de charlas (fixo comigo a charla de Peleteiro da cal falarei nalgún momento) fixo estes dous pósters, un para Honduras e o outro para o proxecto de Nicaragua:


E esperamos que próximamente sorprendamos cun rexurdimento, pero será proximamente...
"habemus lona continua de Sáhara"
Este ano, podemos decir que...
Habemus mapa propio e moi ben explicadiño!!!
Aquí vos deixamos a imaxe:

(tamaño DIN A3, plastificado e a cor)
Ademáis, gracias á información que os PCR de Nica e Honduras nos cederon, e ao noso "supermaquetador" Alberto Cancela, temos 2 póster máis.
Anteriormente outro excelente maquetador (e que este ano se encargou do xa coñecido Panfletiño) Xacobe, realizara un póster sobre o proxecto de Sáhara.
Pois Alberto (sendo o voluntario máis xoven) ademáis de ser un excelente orador e compañeiro de charlas (fixo comigo a charla de Peleteiro da cal falarei nalgún momento) fixo estes dous pósters, un para Honduras e o outro para o proxecto de Nicaragua:


E esperamos que próximamente sorprendamos cun rexurdimento, pero será proximamente...
5 abr 2011
SensiCom - Compos remodelando material: nace "Panfletiño"
Como moitos coñeceredes un dos materiais estrela que emprega o grupo de sensi no seu "kit SpS" (Sensibilización para Sáhara) e reparte en tódalas súas actividades, é o MANIFESTO de "Sabes que está a pasar no Sáhara Occidental" no cal se pode atopar información histórica sobre o conflicto e o posicionamento de ESF ó seu respecto.
Pois ben, levamos 2 anos traballando con el, pero como ben "promocionamos" a situación e causa saharaui non está estancada en feitos históricos, evoluciona, e paradóxicamente está estancada porque se non "hai follón" queda oculta á vista dos medios e polo tanto do resto da poboación.
O manifesto non pode modificarse así porque sí, polo que non o modificamos, creamos un novo "panfleto" para poder proporcionar información actualizada de todo o que segue a pasar.
Sen máis decirvos que o noso novo documento, bautizado como "panfletiño" está á vosa disposición!!
[debido a problemas técnicos non puiden subir o exemplo de panfletiño, en canto se resolban suboo]
Pois ben, levamos 2 anos traballando con el, pero como ben "promocionamos" a situación e causa saharaui non está estancada en feitos históricos, evoluciona, e paradóxicamente está estancada porque se non "hai follón" queda oculta á vista dos medios e polo tanto do resto da poboación.
O manifesto non pode modificarse así porque sí, polo que non o modificamos, creamos un novo "panfleto" para poder proporcionar información actualizada de todo o que segue a pasar.
Sen máis decirvos que o noso novo documento, bautizado como "panfletiño" está á vosa disposición!!
[debido a problemas técnicos non puiden subir o exemplo de panfletiño, en canto se resolban suboo]
3 abr 2011
A primeira charla de SENSICOM no 2011: o curso TCpDH
Pois si, SensiCom-Compos xa tivo a súa primeira charla neste curso 2011.
Levámola a cabo na VI Edición do curso que EpD fai en Compos sobre Tecnoloxía e Cooperación para o Desenvolvemento Humano.
Eramos as responsables de dar a 1º charla do sábado á mañá (Participación social, sensibilización e incidencia política. O caso do Sáhara Occidental e os campamentos de refuxiados), unha tarefa moi complicada!!
Durante a charla estivemos representando ao grupo: Helena, Carmiña, Alba e máis eu.
Comezamos poñendo o vídeo da creación do grupo de sensi en Compos (feito por Chelo o ano pasado para acompañar a presentación de María e que moitos xa tivestes a oportunidade de ver! Si, o da estrella polisaria, ese mesmo!!)
Despois do vídeo presentámonos as voluntarias, en parte tamén para aproveitar de explicar, que ainda que 2 de nós si que eran enxeñeiras, outras 2 non o eramos, polo que en ESF ten cabida todo o mundo!! E explicamos tamén a fusión coa parte de Comunicación (SensiCom)
A continuación a Coordi do grupo fixo unha breve presentación do conflicto saharaui empregando información xa usada no ano anterior xunto con outra actualizada.

Esta presentación serviría para poñer en situación ós asistentes xa que tíñamos preparada unha dinámica para eles: repartidos en 3 grupos entregaríamoslles unha carpetiña, o famoso "Kit SpS" (Sensibilización para Sáhara). Nela ían o noso manifesto, o "quen somos?", un horario da Jaima do ano pasado e unha copia de 2 guías IGADI sobre Sáhara. Con todo iso tiñan que poñer en marcha unha campaña de sensibilización que dese resposta ó exercicio (totalmente inventado) que lle tocaba a cada grupo e que tamén ía especificado nun folio dentro do kit.
A diferenza entre os grupos era o "público obxetivo".
Tras un breve período de tempo no que os grupos puideron traballar dentro e fóra da aula, fíxose unha posta en común, da cal, por certo, sairon ideas interesantes!!
E como unha imaxe vale máis ca mil palabras (ou eso se di ás veces...), aquí quedan algunhas imaxes:




Levámola a cabo na VI Edición do curso que EpD fai en Compos sobre Tecnoloxía e Cooperación para o Desenvolvemento Humano.
Eramos as responsables de dar a 1º charla do sábado á mañá (Participación social, sensibilización e incidencia política. O caso do Sáhara Occidental e os campamentos de refuxiados), unha tarefa moi complicada!!
Durante a charla estivemos representando ao grupo: Helena, Carmiña, Alba e máis eu.
Comezamos poñendo o vídeo da creación do grupo de sensi en Compos (feito por Chelo o ano pasado para acompañar a presentación de María e que moitos xa tivestes a oportunidade de ver! Si, o da estrella polisaria, ese mesmo!!)
Despois do vídeo presentámonos as voluntarias, en parte tamén para aproveitar de explicar, que ainda que 2 de nós si que eran enxeñeiras, outras 2 non o eramos, polo que en ESF ten cabida todo o mundo!! E explicamos tamén a fusión coa parte de Comunicación (SensiCom)
A continuación a Coordi do grupo fixo unha breve presentación do conflicto saharaui empregando información xa usada no ano anterior xunto con outra actualizada.
Esta presentación serviría para poñer en situación ós asistentes xa que tíñamos preparada unha dinámica para eles: repartidos en 3 grupos entregaríamoslles unha carpetiña, o famoso "Kit SpS" (Sensibilización para Sáhara). Nela ían o noso manifesto, o "quen somos?", un horario da Jaima do ano pasado e unha copia de 2 guías IGADI sobre Sáhara. Con todo iso tiñan que poñer en marcha unha campaña de sensibilización que dese resposta ó exercicio (totalmente inventado) que lle tocaba a cada grupo e que tamén ía especificado nun folio dentro do kit.
A diferenza entre os grupos era o "público obxetivo".
Tras un breve período de tempo no que os grupos puideron traballar dentro e fóra da aula, fíxose unha posta en común, da cal, por certo, sairon ideas interesantes!!
E como unha imaxe vale máis ca mil palabras (ou eso se di ás veces...), aquí quedan algunhas imaxes:
14 dic 2010
A "expo" sobre Sáhara ten moito traballo!!
Hola a todos!!
Con todo o tema Sáhara que se levantou ultimamente, os grupos que levamos esta actividade tivemos que reaccionar e movernos para levar a cabo actividades sobre a problemática que Sáhara Occidental está a vivir dende hai tanto tempo.
Como moitos sabedes en ESF hai tempo que temos unha expo de tres paneis informando sobre a situación e o traballo que ESF fai alá.
Tódalas ISF de ESpaña que levan este tema están traballando sobre el, especialmente Asturias. E en Galicia non somos menos. Dende que se deron os últimos sucesos a nosa expo ten moito traballo:
En Santiago colocuse dita expo na Biblioteca Anxel Casal (Campus norte) acompañada dun stand informativo.


Na ponte a expo quitouse deixando colocada a mesa...

Para ser trasladada a Ourense onde estivo colocada o día 9 de decembro.
Agora a nosa expo toma camiño da sede de Ferrol, onde estará colocada en varias exposicións que se levarána cabo.
Despois volverá a Santiago para formar parte das diferentes actividades que o grupo SensiCom ten planificadas para este novo curso!!
Con todo o tema Sáhara que se levantou ultimamente, os grupos que levamos esta actividade tivemos que reaccionar e movernos para levar a cabo actividades sobre a problemática que Sáhara Occidental está a vivir dende hai tanto tempo.
Como moitos sabedes en ESF hai tempo que temos unha expo de tres paneis informando sobre a situación e o traballo que ESF fai alá.
Tódalas ISF de ESpaña que levan este tema están traballando sobre el, especialmente Asturias. E en Galicia non somos menos. Dende que se deron os últimos sucesos a nosa expo ten moito traballo:
En Santiago colocuse dita expo na Biblioteca Anxel Casal (Campus norte) acompañada dun stand informativo.
Na ponte a expo quitouse deixando colocada a mesa...
Para ser trasladada a Ourense onde estivo colocada o día 9 de decembro.
Agora a nosa expo toma camiño da sede de Ferrol, onde estará colocada en varias exposicións que se levarána cabo.
Despois volverá a Santiago para formar parte das diferentes actividades que o grupo SensiCom ten planificadas para este novo curso!!
23 nov 2010
Máis eventos ESFeros: exposición de Sáhara
Boas a todos!!
O grupo de SensiCom Compostela (Sensibilización e Comunicación) quere facervos saber que con motivo dos acontecementos que se están dando entre Marrocos e Sáhara Occidental, estamos levando a cabo "actividades de emerxencia".
Polo tanto, ademáis de colaborar e apoiar campañas que se leven a cabo por outras ISF ou outros grupos dentro de Galicia, en Compos, o propio grupo de Sensi que naceu con Sáhara, movilizouse e decidimos dar uso á "Expo Sáhara" que temos.
Íamos comezar pola ETSE, pero como a recente biblioteca Anxel Casal se mostrou interesada, xa temos os permisos e mañá quedará exposta alí. Será un bo sitio apra que se visualice debido á afluencia de xente e diferentes eventos que nela se levan a cabo. Ademáis, coincide coa celebración de CineEuropa en Compostela que tamén ten alí unha zona, polo que seguro tamén hai máis xente do habitual!
Esperemos que sirva para que a xente se informe máis e coñeza a realidade dende outros puntos de vista!
Xunto a "Expo" haberá tamén unha mesa con manifestos e demáis material da nosa colleita e non tan nosa informando sobre os últimos acontecementos.
Así mesmo, tamén poñeremos o cartel de apoio ás RASD para seguir contribuíndo coa campaña que ISF Asturias leva a cabo!!
Animámosvos a ir!
Saúdos,
Grupo de Sensibilización e Comunicación Compostela (SensiCom)

O grupo de SensiCom Compostela (Sensibilización e Comunicación) quere facervos saber que con motivo dos acontecementos que se están dando entre Marrocos e Sáhara Occidental, estamos levando a cabo "actividades de emerxencia".
Polo tanto, ademáis de colaborar e apoiar campañas que se leven a cabo por outras ISF ou outros grupos dentro de Galicia, en Compos, o propio grupo de Sensi que naceu con Sáhara, movilizouse e decidimos dar uso á "Expo Sáhara" que temos.
Íamos comezar pola ETSE, pero como a recente biblioteca Anxel Casal se mostrou interesada, xa temos os permisos e mañá quedará exposta alí. Será un bo sitio apra que se visualice debido á afluencia de xente e diferentes eventos que nela se levan a cabo. Ademáis, coincide coa celebración de CineEuropa en Compostela que tamén ten alí unha zona, polo que seguro tamén hai máis xente do habitual!
Esperemos que sirva para que a xente se informe máis e coñeza a realidade dende outros puntos de vista!
Xunto a "Expo" haberá tamén unha mesa con manifestos e demáis material da nosa colleita e non tan nosa informando sobre os últimos acontecementos.
Así mesmo, tamén poñeremos o cartel de apoio ás RASD para seguir contribuíndo coa campaña que ISF Asturias leva a cabo!!
Animámosvos a ir!
Saúdos,
Grupo de Sensibilización e Comunicación Compostela (SensiCom)


17 nov 2010
Para reflexionar sobre Sáhara...
... ocorréuseme deixarvos por aquí un relato de Eduardo Galeano chamado "muros".
Posiblemente o coñezades, e para os que non, pois agora poderedes disfrutar da literatura deste autor e expresar o que opinades acerca do que está a suceder en Sáhara, pois non é un problema que apareza agora ainda que sexa un dos momentos nos que máis se fala del.
Tampouco proveñen os enfrontamentos do problema con Aminetu Haidar, non. Estes conflictos levan 35 anos sucedéndose e non debemos quedarnos parados, nin ser simples espectadores, pois por pouco que nos movamos, aportaremos un pouco máis para facer un moito.
Infórmate, crea a túa opinión e móvete!! [María]
"Muros"
"El Muro de Berlín era la noticia de cada día. De la mañana a la noche
leíamos, veíamos, escuchábamos: el Muro de la Vergüenza, el Muro de la
Infamia, la Cortina de Hierro...
Por fin, ese muro, que merecía caer, cayó. Pero otros muros han brotado,
siguen brotando, en el mundo, y aunque son mucho más grandes que el de
Berlín, de ellos se habla poco o nada.
Poco se habla del muro que Estados Unidos está alzando en la frontera
mexicana, y poco se habla de las alambradas de Ceuta y Melilla.
Casi nada se habla del Muro de Cisjordania, que perpetúa la ocupación
israelí de tierras palestinas y de aquí a poco será 15 veces más largo que
el Muro de Berlín.
Y nada, nada de nada, se habla del Muro de Marruecos, que desde hace 20 años
perpetúa la ocupación marroquí del Sáhara occidental. Este muro, minado de
punta a punta y de punta a punta vigilado por miles de soldados, mide 60
veces más que el Muro de Berlín.
¿Por qué será que hay muros tan altisonantes y muros tan mudos? ¿Será por
los muros de la incomunicación, que los grandes medios de comunicación
construyen cada día?
En julio de 2004, la Corte Internacional de Justicia de La Haya sentenció
que el Muro de Cisjordania violaba el derecho internacional y mandó que se
demoliera. Hasta ahora, Israel no se ha enterado.
En octubre de 1975, la misma Corte había dictaminado: "No se establece la
existencia de vínculo alguno de soberanía entre el Sahara Occidental y
Marruecos". Nos quedamos cortos si decimos que Marruecos fue sordo. Fue
peor: al día siguiente de esta resolución desató la invasión, la llamada
Marcha verde, y poco después se apoderó a sangre y fuego de esas vastas
tierras ajenas y expulsó a la mayoría de la población.
Y ahí sigue.
Mil y una resoluciones de las Naciones Unidas han confirmado el derecho a la
autodeterminación del pueblo saharaui.
¿De qué han servido esas resoluciones? Se iba a hacer un plesbiscito, para
que la población decidiera su destino. Para asegurarse la victoria, el
monarca de Marruecos llenó de marroquíes el territorio invadido. Pero al
poco tiempo, ni siquiera los marroquíes fueron dignos de su confianza. Y el
rey, que había dicho sí, dijo que quién sabe. Y después dijo no, y ahora su
hijo, heredero del trono, también dice no. La negativa equivale a una
confesión. Negando el derecho de voto, Marruecos confiesa que ha robado un
país.
¿Lo seguiremos aceptando, como si tal cosa? ¿Aceptando que en la democracia
universal los súbditos sólo podemos ejercer el derecho de obediencia?
¿De qué han servido las mil y una resoluciones de las Naciones Unidas contra
la ocupación israelí de los territorios palestinos? ¿Y las mil y una
resoluciones contra el bloqueo de Cuba?
El viejo proverbio enseña:
La hipocresía es el impuesto que el vicio paga a la virtud.
El patriotismo es, hoy por hoy, un privilegio de las naciones dominantes.
Cuando lo practican las naciones dominadas, el patriotismo se hace
sospechoso de populismo o terrorismo, o simplemente no merece la menor
atención.
Los patriotas saharauis, que desde hace 30 años luchan por recuperar su
lugar en el mundo, han logrado el reconocimiento diplomático de 82 países.
Entre ellos, mi país, el Uruguay, que recientemente se ha sumado a la gran
mayoría de los países latinoamericanos y africanos.
Pero Europa, no. Ningún país europeo ha reconocido a la República Saharaui.
España, tampoco. Este es un grave caso de irresponsabilidad, o quizá de
amnesia, o al menos de desamor. Hasta hace 30 años el Sahara era colonia de
España, y España tenía el deber legal y moral de amparar su independencia.
¿Qué dejó allí el dominio imperial? Al cabo de un siglo, ¿a cuántos
universitarios formó? En total, tres: un médico, un abogado y un perito
mercantil. Eso dejó. Y dejó una traición. España sirvió en bandeja esa
tierra y esas gentes para que fueran devoradas por el reino de Marruecos.
Desde entonces, el Sahara es la última colonia del Africa. Le han usurpado
la independencia.
¿Por qué será que los ojos se niegan a ver lo que rompe los ojos?
¿Será porque los saharauis han sido una moneda de cambio, ofrecida por
empresas y países que compran a Marruecos lo que Marruecos vende aunque no
sea suyo?
Hace un par de años, Javier Corcuera entrevistó, en un hospital de Bagdad, a
una víctima de los bombardeos contra Irak. Una bomba le había destrozado un
brazo. Y ella, que tenía ocho años de edad y había sufrido once operaciones,
dijo:
-Ojalá no tuviéramos petróleo.
Quizás el pueblo del Sahara es culpable porque en sus largas costas reside
el mayor tesoro pesquero del océano Atlántico y porque bajo las inmensidades
de arena, que tan vacías parecen, yace la mayor reserva mundial de fosfatos
y quizá también hay petróleo, gas y uranio.
En el Corán podría estar, aunque no esté, esta profecía:
Las riquezas naturales serán la maldición de las gentes.
Los campamentos de refugiados, al sur de Argelia, están en el más desierto
de los desiertos. Es una vastísima nada, rodeada de nada, donde sólo crecen
las piedras. Y sin embargo, en esas arideces, y en las zonas liberadas, que
no son mucho mejores, los saharauis han sido capaces de crear la sociedad
más abierta, y la menos machista, de todo el mundo musulmán.
Este milagro de los saharauis, que son muy pobres y muy pocos, no sólo se
explica por su porfiada voluntad de ser libres, que eso sí que sobra en esos
lugares donde todo falta: también se explica, en gran medida, por la
solidaridad internacional.
Y la mayor parte de la ayuda proviene de los pueblos de España. Su energía
solidaria, memoria y fuente de dignidad, es mucho más poderosa que los
vaivenes de los gobiernos y los mezquinos cálculos de las empresas.
Digo solidaridad, no caridad. La caridad humilla. No se equivoca el
proverbio africano que dice: La mano que recibe está siempre debajo de la
mano que da.
Los saharauis esperan. Están condenados a pena de angustia perpetua y de
perpetua nostalgia. Los campamentos de refugiados llevan los nombres de sus
ciudades secuestradas, sus perdidos lugares de encuentro, sus querencias: El
Aaiún, Smara...
Ellos se llaman hijos de las nubes, porque desde siempre persiguen la
lluvia.
Desde hace más de 30 años persiguen, también, la justicia, que en el mundo
de nuestro tiempo parece más esquiva que el agua en el desierto."
[Eduardo Galeano]

Posiblemente o coñezades, e para os que non, pois agora poderedes disfrutar da literatura deste autor e expresar o que opinades acerca do que está a suceder en Sáhara, pois non é un problema que apareza agora ainda que sexa un dos momentos nos que máis se fala del.
Tampouco proveñen os enfrontamentos do problema con Aminetu Haidar, non. Estes conflictos levan 35 anos sucedéndose e non debemos quedarnos parados, nin ser simples espectadores, pois por pouco que nos movamos, aportaremos un pouco máis para facer un moito.
Infórmate, crea a túa opinión e móvete!! [María]
"Muros"
"El Muro de Berlín era la noticia de cada día. De la mañana a la noche
leíamos, veíamos, escuchábamos: el Muro de la Vergüenza, el Muro de la
Infamia, la Cortina de Hierro...
Por fin, ese muro, que merecía caer, cayó. Pero otros muros han brotado,
siguen brotando, en el mundo, y aunque son mucho más grandes que el de
Berlín, de ellos se habla poco o nada.
Poco se habla del muro que Estados Unidos está alzando en la frontera
mexicana, y poco se habla de las alambradas de Ceuta y Melilla.
Casi nada se habla del Muro de Cisjordania, que perpetúa la ocupación
israelí de tierras palestinas y de aquí a poco será 15 veces más largo que
el Muro de Berlín.
Y nada, nada de nada, se habla del Muro de Marruecos, que desde hace 20 años
perpetúa la ocupación marroquí del Sáhara occidental. Este muro, minado de
punta a punta y de punta a punta vigilado por miles de soldados, mide 60
veces más que el Muro de Berlín.
¿Por qué será que hay muros tan altisonantes y muros tan mudos? ¿Será por
los muros de la incomunicación, que los grandes medios de comunicación
construyen cada día?
En julio de 2004, la Corte Internacional de Justicia de La Haya sentenció
que el Muro de Cisjordania violaba el derecho internacional y mandó que se
demoliera. Hasta ahora, Israel no se ha enterado.
En octubre de 1975, la misma Corte había dictaminado: "No se establece la
existencia de vínculo alguno de soberanía entre el Sahara Occidental y
Marruecos". Nos quedamos cortos si decimos que Marruecos fue sordo. Fue
peor: al día siguiente de esta resolución desató la invasión, la llamada
Marcha verde, y poco después se apoderó a sangre y fuego de esas vastas
tierras ajenas y expulsó a la mayoría de la población.
Y ahí sigue.
Mil y una resoluciones de las Naciones Unidas han confirmado el derecho a la
autodeterminación del pueblo saharaui.
¿De qué han servido esas resoluciones? Se iba a hacer un plesbiscito, para
que la población decidiera su destino. Para asegurarse la victoria, el
monarca de Marruecos llenó de marroquíes el territorio invadido. Pero al
poco tiempo, ni siquiera los marroquíes fueron dignos de su confianza. Y el
rey, que había dicho sí, dijo que quién sabe. Y después dijo no, y ahora su
hijo, heredero del trono, también dice no. La negativa equivale a una
confesión. Negando el derecho de voto, Marruecos confiesa que ha robado un
país.
¿Lo seguiremos aceptando, como si tal cosa? ¿Aceptando que en la democracia
universal los súbditos sólo podemos ejercer el derecho de obediencia?
¿De qué han servido las mil y una resoluciones de las Naciones Unidas contra
la ocupación israelí de los territorios palestinos? ¿Y las mil y una
resoluciones contra el bloqueo de Cuba?
El viejo proverbio enseña:
La hipocresía es el impuesto que el vicio paga a la virtud.
El patriotismo es, hoy por hoy, un privilegio de las naciones dominantes.
Cuando lo practican las naciones dominadas, el patriotismo se hace
sospechoso de populismo o terrorismo, o simplemente no merece la menor
atención.
Los patriotas saharauis, que desde hace 30 años luchan por recuperar su
lugar en el mundo, han logrado el reconocimiento diplomático de 82 países.
Entre ellos, mi país, el Uruguay, que recientemente se ha sumado a la gran
mayoría de los países latinoamericanos y africanos.
Pero Europa, no. Ningún país europeo ha reconocido a la República Saharaui.
España, tampoco. Este es un grave caso de irresponsabilidad, o quizá de
amnesia, o al menos de desamor. Hasta hace 30 años el Sahara era colonia de
España, y España tenía el deber legal y moral de amparar su independencia.
¿Qué dejó allí el dominio imperial? Al cabo de un siglo, ¿a cuántos
universitarios formó? En total, tres: un médico, un abogado y un perito
mercantil. Eso dejó. Y dejó una traición. España sirvió en bandeja esa
tierra y esas gentes para que fueran devoradas por el reino de Marruecos.
Desde entonces, el Sahara es la última colonia del Africa. Le han usurpado
la independencia.
¿Por qué será que los ojos se niegan a ver lo que rompe los ojos?
¿Será porque los saharauis han sido una moneda de cambio, ofrecida por
empresas y países que compran a Marruecos lo que Marruecos vende aunque no
sea suyo?
Hace un par de años, Javier Corcuera entrevistó, en un hospital de Bagdad, a
una víctima de los bombardeos contra Irak. Una bomba le había destrozado un
brazo. Y ella, que tenía ocho años de edad y había sufrido once operaciones,
dijo:
-Ojalá no tuviéramos petróleo.
Quizás el pueblo del Sahara es culpable porque en sus largas costas reside
el mayor tesoro pesquero del océano Atlántico y porque bajo las inmensidades
de arena, que tan vacías parecen, yace la mayor reserva mundial de fosfatos
y quizá también hay petróleo, gas y uranio.
En el Corán podría estar, aunque no esté, esta profecía:
Las riquezas naturales serán la maldición de las gentes.
Los campamentos de refugiados, al sur de Argelia, están en el más desierto
de los desiertos. Es una vastísima nada, rodeada de nada, donde sólo crecen
las piedras. Y sin embargo, en esas arideces, y en las zonas liberadas, que
no son mucho mejores, los saharauis han sido capaces de crear la sociedad
más abierta, y la menos machista, de todo el mundo musulmán.
Este milagro de los saharauis, que son muy pobres y muy pocos, no sólo se
explica por su porfiada voluntad de ser libres, que eso sí que sobra en esos
lugares donde todo falta: también se explica, en gran medida, por la
solidaridad internacional.
Y la mayor parte de la ayuda proviene de los pueblos de España. Su energía
solidaria, memoria y fuente de dignidad, es mucho más poderosa que los
vaivenes de los gobiernos y los mezquinos cálculos de las empresas.
Digo solidaridad, no caridad. La caridad humilla. No se equivoca el
proverbio africano que dice: La mano que recibe está siempre debajo de la
mano que da.
Los saharauis esperan. Están condenados a pena de angustia perpetua y de
perpetua nostalgia. Los campamentos de refugiados llevan los nombres de sus
ciudades secuestradas, sus perdidos lugares de encuentro, sus querencias: El
Aaiún, Smara...
Ellos se llaman hijos de las nubes, porque desde siempre persiguen la
lluvia.
Desde hace más de 30 años persiguen, también, la justicia, que en el mundo
de nuestro tiempo parece más esquiva que el agua en el desierto."
[Eduardo Galeano]


10 nov 2010
Onde podo atopar información sobre o que acontece no Sáhara?
Onde podo atopar máis información
sobre o que acontece no Sáhara Occidental?
Animámoste a que visites, entre outros, os seguintes espazos...
• Lugares onde poderás poñerte en situación sobre o conflito◦
http://www.lefrig.org/ Centro de documentación e museo daresistencia do pobo saharauí e a solidariedade internacional.
Recomendamos para comezar o apartado “Síntesis histórica”◦ Busca en Wikipedia “Sahara Occidental” e atoparaste cun breve resumo sobre todo o que precisas saber da historia do conflito
◦ Tes a man os teus libros de historia do bacharelato? Canto espacio lle
adican ao tema? E menos mal que Sáhara foi colonia...
• Páxinas ou blogs para estar ao día do conflito na actualidade◦
http://www.saharaindependiente.org/ Páxina web da Coordinadora Estatal de Asociacións Solidarias co Sáhara. Esta páxina pode ser o punto de partida para comezar a informarte xa que nela atoparás links a outras organizacións do teu entorno máis próximo e estarás aotanto de todas as movilizacións de apoio á causa saharauí
◦ http://www.saharalibre.es/ Recompilación de novas
◦ http://www.saharatoday.net/ Actualizacións diarias de novas
◦ http://poemariosaharalibre.blogspot.com/ Actualizacións diarias
◦ http://mujeresaharauis.blogspot.com/ e http://www.arso.org/UNFSHomepage.htm As mulleres do Sáhara tamén queren ser escoitadas
◦ http://territoriosocupadosminutoaminuto.blogspot.com/ minuto a minuto dos campamentos
• Vídeos
◦ http://www.todosconelsahara.com/video3.asp Eduardo Galeano e “os
muros”. Moi recomendable!
◦ http://www.youtube.com/ Proba a buscar “sahara occidental” e
poderás ver unha gran cantidade de material para informarte sobre o
Sáhara dunha forma máis visual
• Plataformas e campañas de apoio. Que podo facer?
◦ http://www.todosconelsahara.com/ Plataforma de actores e artistas.
Manifesto para entregar ao presidente do goberno de España.Campaña de recollida de firmas
◦ http://www.wsrw.org/ Moi bo lugar como guía de recursos sobre o Sáhara Occidental (novas e información histórica). Investigan e informan sobre compañías que lexitiman a ocupación marroquí en Sáhara. As verbas Tratado de pesca ou Estatuto avanzado dinche algo? Descúbreo nesta páxina e adhírete aos seus manifestos
◦ http://35diasderuido.wordpress.com/ Acampada en Madrid. Iniciativa
de colexios maiores. Multitude de actividades
◦ http://www.columna2010.org/ Descobre a realidade dos campamentos de refuxiados
◦ http://www.festivalsahara.com/ Festival de cine no Sáhara
◦ http://todosconaminetu.blogspot.com/ Naceu coa folga de fame de Aminetu e agora publica información moi interesante sobre os movementos desta muller activista. Sabes por que se puxo en folga de fame ou o que aconteceu en Granada a principios do mes de marzo?
◦ http://www.sogaps.org/ Espazo web de Solidariedade Galega co Pobo Saharauí, onde poderás informarte, entre outras cousas do programa “Vacacións en Paz” e acoller a un neno saharauí durante o verán
Se algunhas destas campañas xa remataron este ano non pasa nada, agora
estás ao corrente e o ano que ven seguro que non te esqueces de participar e
informarte a tempo.
E recorda, unha simple firma pode marcar a diferencia!
sobre o que acontece no Sáhara Occidental?
Animámoste a que visites, entre outros, os seguintes espazos...
• Lugares onde poderás poñerte en situación sobre o conflito◦
http://www.lefrig.org/ Centro de documentación e museo daresistencia do pobo saharauí e a solidariedade internacional.
Recomendamos para comezar o apartado “Síntesis histórica”◦ Busca en Wikipedia “Sahara Occidental” e atoparaste cun breve resumo sobre todo o que precisas saber da historia do conflito
◦ Tes a man os teus libros de historia do bacharelato? Canto espacio lle
adican ao tema? E menos mal que Sáhara foi colonia...
• Páxinas ou blogs para estar ao día do conflito na actualidade◦
http://www.saharaindependiente.org/ Páxina web da Coordinadora Estatal de Asociacións Solidarias co Sáhara. Esta páxina pode ser o punto de partida para comezar a informarte xa que nela atoparás links a outras organizacións do teu entorno máis próximo e estarás aotanto de todas as movilizacións de apoio á causa saharauí
◦ http://www.saharalibre.es/ Recompilación de novas
◦ http://www.saharatoday.net/ Actualizacións diarias de novas
◦ http://poemariosaharalibre.blogspot.com/ Actualizacións diarias
◦ http://mujeresaharauis.blogspot.com/ e http://www.arso.org/UNFSHomepage.htm As mulleres do Sáhara tamén queren ser escoitadas
◦ http://territoriosocupadosminutoaminuto.blogspot.com/ minuto a minuto dos campamentos
• Vídeos
◦ http://www.todosconelsahara.com/video3.asp Eduardo Galeano e “os
muros”. Moi recomendable!
◦ http://www.youtube.com/ Proba a buscar “sahara occidental” e
poderás ver unha gran cantidade de material para informarte sobre o
Sáhara dunha forma máis visual
• Plataformas e campañas de apoio. Que podo facer?
◦ http://www.todosconelsahara.com/ Plataforma de actores e artistas.
Manifesto para entregar ao presidente do goberno de España.Campaña de recollida de firmas
◦ http://www.wsrw.org/ Moi bo lugar como guía de recursos sobre o Sáhara Occidental (novas e información histórica). Investigan e informan sobre compañías que lexitiman a ocupación marroquí en Sáhara. As verbas Tratado de pesca ou Estatuto avanzado dinche algo? Descúbreo nesta páxina e adhírete aos seus manifestos
◦ http://35diasderuido.wordpress.com/ Acampada en Madrid. Iniciativa
de colexios maiores. Multitude de actividades
◦ http://www.columna2010.org/ Descobre a realidade dos campamentos de refuxiados
◦ http://www.festivalsahara.com/ Festival de cine no Sáhara
◦ http://todosconaminetu.blogspot.com/ Naceu coa folga de fame de Aminetu e agora publica información moi interesante sobre os movementos desta muller activista. Sabes por que se puxo en folga de fame ou o que aconteceu en Granada a principios do mes de marzo?
◦ http://www.sogaps.org/ Espazo web de Solidariedade Galega co Pobo Saharauí, onde poderás informarte, entre outras cousas do programa “Vacacións en Paz” e acoller a un neno saharauí durante o verán
Se algunhas destas campañas xa remataron este ano non pasa nada, agora
estás ao corrente e o ano que ven seguro que non te esqueces de participar e
informarte a tempo.
E recorda, unha simple firma pode marcar a diferencia!
9 nov 2010
Concentracións a prol de Sáhara
Concentracións HOXE EN GALICIA:
PONTEVEDRASubdelegación do GobernoPraza de España, s/nA
CORUÑA...Delegación do GobernoAvda. da Mariña, 23
LUGO Subdelegación do GobernoRúa Armanya, 10
OURENSESubdelegación do GobernoParque de San Lázaro, 1
FERROLConcello de FerrolPraza de Armas, ... s/n
SANTIAGO DE COMPOSTELA Praza de Cervantes
VIGO Museo MARCORúa do Príncipe, 54
O sábado tamén haberá manifestación en Madrid. A Asociación do pobo Saharauis poñerá autobuses para ir, cun custe de 10 euros, que sairán de Vigo e Ourense (ata onde nós sabemos neste momento).
PONTEVEDRASubdelegación do GobernoPraza de España, s/nA
CORUÑA...Delegación do GobernoAvda. da Mariña, 23
LUGO Subdelegación do GobernoRúa Armanya, 10
OURENSESubdelegación do GobernoParque de San Lázaro, 1
FERROLConcello de FerrolPraza de Armas, ... s/n
SANTIAGO DE COMPOSTELA Praza de Cervantes
VIGO Museo MARCORúa do Príncipe, 54
O sábado tamén haberá manifestación en Madrid. A Asociación do pobo Saharauis poñerá autobuses para ir, cun custe de 10 euros, que sairán de Vigo e Ourense (ata onde nós sabemos neste momento).
3 sept 2010
Campaña "YO reconozco a la RASD". (fotos)
Recordades a Campaña que ISF Asturias está levando a cabo para apoiar á RASD?? A de sacarse unha foto co cartel??
http://esfsahara.blogspot.com/2010/03/campana-yo-reconozco-la-rasd.html
O grupo de Sensibilización - Compos estivo promovendo a súa campaña dentro das nosas actividades durante o pasado curso, entre elas o curso que EpD realiza en Compos.
Decirvos que as fotos xa están subidas no albúm que ISF Asturias ten no seu blog. Podedes pasar a vervos todos os que a fixestes!!
Tan só clicade no enlace que indico arriba e logo onde pon "albúm".
(a partir da páx 9 están as do curso, ainda que hai ESFeros que a mandaron individualmente e están en outras páxinas!)
GRACIAS
http://esfsahara.blogspot.com/2010/03/campana-yo-reconozco-la-rasd.html
O grupo de Sensibilización - Compos estivo promovendo a súa campaña dentro das nosas actividades durante o pasado curso, entre elas o curso que EpD realiza en Compos.
Decirvos que as fotos xa están subidas no albúm que ISF Asturias ten no seu blog. Podedes pasar a vervos todos os que a fixestes!!
Tan só clicade no enlace que indico arriba e logo onde pon "albúm".
(a partir da páx 9 están as do curso, ainda que hai ESFeros que a mandaron individualmente e están en outras páxinas!)
GRACIAS
27 jul 2010
NOVOS PROXECTOS, NOVAS ILUSIÓNS
Nada menos que tres novos proxectos que se farán realidade tras coñecer as resolucións da Xunta de Galicia, un dos principais financiadores de Enxeñería Sen Fronteiras Galicia nos últimos anos. Serán un de educación para o desenvolvemento-sensibilización (EpD) en Galicia e dous de programas internacionais de cooperación.
- Mención especial para todos os grupos de EpD-sensibilización de ESF Galicia, que gracias a un excelente traballo en rede dos voluntarios dende 3 sedes, nunca feito antes na asociación, articularon un interesante proxecto de "difusión da Tecnoloxía para o o Desenvolvemento Humano a través da sensibilización e educación formal na comunidade universitaria e na sociedade galega en xeral" que pretende apoiar e visibilizar máis o traballo que cada ano ven facendo ESF cos cursos e asignatura nas tres universidades galegas, reforzándoo neste ano na temática de Enerxía cunha campaña de sensibilización e unhas xornadas en Vigo, así como compoñentes de Economía Responsable ou sensibilización do problema no Sahara.
- O Grupo de Programas Internacionais de Desenvolvemento Rural fixo doblete (algo tamén pioneiro dentro de ESF Galicia, que un mismo grupo acade dúas subvencións para cadanseus proxectos nunha mesma convocatoria, con todo o traballo que conleva):
- Mención especial para todos os grupos de EpD-sensibilización de ESF Galicia, que gracias a un excelente traballo en rede dos voluntarios dende 3 sedes, nunca feito antes na asociación, articularon un interesante proxecto de "difusión da Tecnoloxía para o o Desenvolvemento Humano a través da sensibilización e educación formal na comunidade universitaria e na sociedade galega en xeral" que pretende apoiar e visibilizar máis o traballo que cada ano ven facendo ESF cos cursos e asignatura nas tres universidades galegas, reforzándoo neste ano na temática de Enerxía cunha campaña de sensibilización e unhas xornadas en Vigo, así como compoñentes de Economía Responsable ou sensibilización do problema no Sahara.
- O Grupo de Programas Internacionais de Desenvolvemento Rural fixo doblete (algo tamén pioneiro dentro de ESF Galicia, que un mismo grupo acade dúas subvencións para cadanseus proxectos nunha mesma convocatoria, con todo o traballo que conleva):
- Un proxecto de 15 meses en Honduras, "Reducción da vulnerabilidade alimentaria e uso racional dos recursos naturais na micro-cunca do río Laure, Honduras” traballando codo con codo cos compañeiros de Amigos da Terra, o Laboratorio de Ingeniería Cartográfica (CartoLab) da UDC e o Comité para la Defensa y Desarrollo de la Flora y Fauna del Golfo de Fonseca” (CODDEFFAGOLF), que promete ser unha experiencia de traballo moi enriquecedora, e servirá para compartir na zona do Golfo de Fonseca os conceptos de ordenación territorial e planes de finca que se viñan traballando en Nicaragua, integrando necesidades humanas e capacidade de carga do territorio. Todo o que vaia pasando o poderedes seguir no blog de Honduras que até o de agora era sobre todo do sector da Auga e o Saneamento, pero que agora se terá que diversificar.
- Un proxecto que rematará xa en decembro do 2010, a FASE III e peche do programa que ESF Galicia desenvolve en Nicaragua cos compañeiros da Fundación para a Investigación e o Desenvolvemento Rural (FIDER) dende 2007 de Fortalecemento das capacidades das comunidades da microcunca do río Sasle para unha xestión sustentable dos recursos naturais, Jinotega. Nicaragua. No blog de Nicaragua podedes ver como vai a cousa (agora se está rematando a FASE II).
Etiquetas:
actividades ESF,
Economía Responsable,
Educación para o Desenvolvemento,
Enerxía,
Honduras,
nicaragua,
Non nos deixa indiferentes,
Sahara Occidental
23 may 2010
Conferencia: "Auga no Sáhara" na Coruña
O pasado 12 de maio, ademáis de ser o aniversario de Ríos, ESF tivo outra actividade: Unha charla sobre a auga no Sáhara, e que se organizou entre os grupos de sensi de Coruña e Compostela dacordo coa planificación que os primeiros tiña feita:
"ESF Galicia presenta hoxe a Conferencia titulada "Auga no Sahara" que será impartida por Xacobe Abel Fernández García (membro de ESF Galicia) e na que se falará sobre a situación e problemática da auga no Sahara Occidental, así como a súa experiencia como PCR neste territorio. Tamén se abordará a problemática situación social existente nos campamentos de refuxiados saharauis.
Hoxe mércores, 12 de maio de 2010 ás 19:30h na Sala de Grados 1 da Escola Técnica Superior de Enxeñeiros de Camiños, Canáis e Portos da Universidade da Coruña. (Campus de Elviña, s/n)
Colabora:
AECID
Organiza:
Enxeñería Sen Fronteiras Galicia"
Por parte do grupo de Sensi-Compos fomos Xacobe e María (estaba previsto que viñese Helena tamén, pero un infortunio odontolóxico impediu a súa compañia nesta viaxe. Ó ver que non chegaba e eran horas de saír cara o noso destino, enviámoslle a seguinte mensaxe: "Helena, te queremos, pero marchamos".)
Tras barallar as posibilidade de facer a viaxe en tren con todos os bártulos, finalmente fomos no coche de Andrés Estévez, que tamén nos acompañou á Coruña facendo de chófer!
Inicialmente eu, María, seguiría a facer a viaxe de ida no tren coa idea de comer cos colegas da Coruña, pero un suceso inesperado fixo que os billetes de tren para esa horas se acabasen, polo que me quedei sen comida coruñesa moi ao meu pesar.
Chegadas as 6 da tarde e despois de deixar no local de Santiago unha pancarta dandolle as Felicidades a Ríos, os tres compostelanos puxémonos camiño da cidade Herculina, onde nos agardaban ansiosamente: Paula, Sandra, Roi, Laura e Puga. Sabela non, prefiriu pasar da nosa charla e unirse a nós só nas cañas... pero bueno, finalmente conseguiu o noso perdón.
Non é que asistise moita xente á charla, pero aqueles que o fixeron foron moi participativos e se lles via moi interesados.
Xacobe desenvolveuse á perfección explicando en primeiro lugar a situación saharauí, logo uns conceptos básicos e xa finalmente, introducindo o tema de auga que se vivía nos campamentos de refuxiados e a labor que alí se facía.
Dende o meu punto de vista deuse un bonito coloquio, con intercambios de información, coa xente que estaba presente e incluso tivemos tempo apra ver algún que outro vídeo (o discurso de Felipe González que podedes ver en Youtube: http://www.youtube.com/watch?v=X6MBEJNNrm0 // http://www.youtube.com/watch?v=3oRhEUY_XKU&feature=related ) A verdade é que estaba previsto que a conferencia durase arredor dunha hora e acabamos saído ás 21h.
Despois do "traballo" e como non había preocupación de ter que coller un tren ó facer a viaxe con Andrés, levamos unhas cousiñas ó local coruñés e decidimos ir tomar unhas cañas, así que alá nos fomos: Fran Puga, Paula, Sandra, Roi, Andrés, Xacobe e eu. Bueno, esta vez tamén veu Sabela...je
O lugar escollido, unha "tasca" preto da vivenda de Puga. A verdade é que unha boa elección, cada un pediu o que quixo, boas tapas, a final entre At. de Madrid - Fulham, interesantes conversas con variedade de temas, excelente compañía e sobre todo, moitas risas!
Tras a "obrigada" foto de grupo (dentro da tasca preferimos non sacala para non darvos envidia ao resto), marchamos para as nosas respectivas casas sobre as 12 menos 10 da noite coa promesa de volver á Coruña en breves e poder levar a cabo a comida que neste día se frustrara.
Se vivise na Coruña, houbese ido para a casa co pensamento de que ó día seguinte tería que estar fóra da cama moi cedo e esta entrada remataría aquí, pero non, son compostelana, así que despois da despedida, Andrés, Xacboe e eu montamos no coche do primeiro e ainda nos quedaban uns km para chegar á nosa cidade, onde daban comezo as Festas da Ascensión e o día seguinte era o 1º festivo dunha ponte de 5 días!
Case que o que pasou nese coche de camiño á casa, segue a "filosofía da furgoneta" e se queda nese coche polo momento, o que si podedes ter claro é que como en toda viaxe de volta doutra sede a Compostela, se deron diversas ideas e idas de olla que é posible que dean unha sorpresa e vexan a luz en breve...
Remata outra actividade de sinerxia "Compos - Coruña".
"ESF Galicia presenta hoxe a Conferencia titulada "Auga no Sahara" que será impartida por Xacobe Abel Fernández García (membro de ESF Galicia) e na que se falará sobre a situación e problemática da auga no Sahara Occidental, así como a súa experiencia como PCR neste territorio. Tamén se abordará a problemática situación social existente nos campamentos de refuxiados saharauis.
Hoxe mércores, 12 de maio de 2010 ás 19:30h na Sala de Grados 1 da Escola Técnica Superior de Enxeñeiros de Camiños, Canáis e Portos da Universidade da Coruña. (Campus de Elviña, s/n)
Colabora:
AECID
Organiza:
Enxeñería Sen Fronteiras Galicia"
Por parte do grupo de Sensi-Compos fomos Xacobe e María (estaba previsto que viñese Helena tamén, pero un infortunio odontolóxico impediu a súa compañia nesta viaxe. Ó ver que non chegaba e eran horas de saír cara o noso destino, enviámoslle a seguinte mensaxe: "Helena, te queremos, pero marchamos".)
Tras barallar as posibilidade de facer a viaxe en tren con todos os bártulos, finalmente fomos no coche de Andrés Estévez, que tamén nos acompañou á Coruña facendo de chófer!
Inicialmente eu, María, seguiría a facer a viaxe de ida no tren coa idea de comer cos colegas da Coruña, pero un suceso inesperado fixo que os billetes de tren para esa horas se acabasen, polo que me quedei sen comida coruñesa moi ao meu pesar.
Chegadas as 6 da tarde e despois de deixar no local de Santiago unha pancarta dandolle as Felicidades a Ríos, os tres compostelanos puxémonos camiño da cidade Herculina, onde nos agardaban ansiosamente: Paula, Sandra, Roi, Laura e Puga. Sabela non, prefiriu pasar da nosa charla e unirse a nós só nas cañas... pero bueno, finalmente conseguiu o noso perdón.
Non é que asistise moita xente á charla, pero aqueles que o fixeron foron moi participativos e se lles via moi interesados.
Xacobe desenvolveuse á perfección explicando en primeiro lugar a situación saharauí, logo uns conceptos básicos e xa finalmente, introducindo o tema de auga que se vivía nos campamentos de refuxiados e a labor que alí se facía.

Dende o meu punto de vista deuse un bonito coloquio, con intercambios de información, coa xente que estaba presente e incluso tivemos tempo apra ver algún que outro vídeo (o discurso de Felipe González que podedes ver en Youtube: http://www.youtube.com/watch?v=X6MBEJNNrm0 // http://www.youtube.com/watch?v=3oRhEUY_XKU&feature=related ) A verdade é que estaba previsto que a conferencia durase arredor dunha hora e acabamos saído ás 21h.

O lugar escollido, unha "tasca" preto da vivenda de Puga. A verdade é que unha boa elección, cada un pediu o que quixo, boas tapas, a final entre At. de Madrid - Fulham, interesantes conversas con variedade de temas, excelente compañía e sobre todo, moitas risas!
Tras a "obrigada" foto de grupo (dentro da tasca preferimos non sacala para non darvos envidia ao resto), marchamos para as nosas respectivas casas sobre as 12 menos 10 da noite coa promesa de volver á Coruña en breves e poder levar a cabo a comida que neste día se frustrara.

Case que o que pasou nese coche de camiño á casa, segue a "filosofía da furgoneta" e se queda nese coche polo momento, o que si podedes ter claro é que como en toda viaxe de volta doutra sede a Compostela, se deron diversas ideas e idas de olla que é posible que dean unha sorpresa e vexan a luz en breve...
Remata outra actividade de sinerxia "Compos - Coruña".
14 may 2010
Jaima 2010, día 3: fin dunha era, comezo de algo grande
Esta entrada vai constar de dúas partes... Unha delas o ocorrido durante o día de Jaima, e a segunda, a desmontaxe da mesma.
Xoves, 6 de maio, último día da Jaima 2010 en Compostela. A primeira hora chegamos Chelo e eu para recolocar as cousas por última vez neste ano. Esperábamos unha mañá tranquila, pero con ganas de que a xente se acercase a nós.
Para este día tíñamos programadas dúas actividades de horario fixo, unha pola mañá (Curso de Árabe) e outra pola tarde (charla de Santiago Jiménez). Ó longo da mañá explicamos a problemática saharaui a todos aqueles que se acercaban a nós, recolocabamos algúns dos paus que o aire intentaba levantar e controlabamos a gasolina do grupo electróxeno para poder estar en comunicación e facer té. Nós seguíamos coas nosas actividades, e os medios de comunicación, que este ano responderon mellor á nosa chamada, e pola nosa parte pensamos que con mellor calidade, tamén nos seguiron ata o final. A primeira hora da mañá, entrevista en directo en RadioFusión:
Chegadas as 13 horas, deu comezo o curso de árabe a cargo de Abir, e simultáneamente unha degustación de té saharaui elaborado pola mesma que escribe estas verbas agora (teño que decir, que este ano, o 1º té saía realmente amargo!). Eso sí, todo acompañado dunha música de ambiente adecuada á situación, sen olvidar o noso gran hit, "estrella polisaria"(...una estrella polisaRRia me despertó...).


Mirade si resultou interesante, que dito curso de iniciación, que pretendía durar unha hora, se prolongou ata as 3 da tarde!
Houbo comida na Jaima e ás 4 comezou a charla de Santiago, unha grande persoa para nós e un amigo ó que sempre puidemos recurrir para consultar e aprender sobre o tema. Como sempre, si o ano apsado nos cautivara e tiveramos que frear a súa conversa por mor do obradoiro de Henna, este ano non houbo freno ningún e eran case as 19:30 cando Santi nos deixou.
Como anécdota para este día, decir que completamos o "tres en liña". Explícome. Si en días anteriores sensibilizáramos ós de prosegur, ó responsable da O.R.A., (xa son 2 fichas) o último día visitou os nosos arredores a Policía, así que lles demos un manifesto e confirmamos que todo estaba en orde (terceira ficha). Si é que o grupo de sensi, cando sensibiliza, faino ao grande! je
Despois da marcha de Santiago, fomos quedando sós na Jaima os membros do grupo de sensi, sentados relaxadamente, nun ambiente tranquilo, falabamos deses días e das nosas actividades, estaba claro que ainda que pensábamos que había que ir recollendo, ningún o expresaba, pero cando chegou Adela...chegou o sinal de que a Jaima 2010 chegaba á súa fin. Deron as 20h. e había que poñerse mans á obra para desmontar a Jaima e unha vez máis os membros da sede de Compos estaban alí para axudarnos: Adela, Ríos, Ana, Alba, Ali, Andrés, Patri, Cris... ata estaba o novo PCR Nica: Roberto Roget, que xa coñecíamos do Curso TCpDH. E os 4 sensibilizadores: Helena, Chelo, Xacobe e máis eu.

A verdade é que a recollida e traslado da Jaima dende o Parque ata a ETSE, foi toda unha experiencia (sobre todo o traslado). Non era a 1º vez, pois o ano pasado Xacobe e eu, coa axuda de Paula e Sabela (momento no que as coñecín ás 2, polo que como dixo Sabela cando chegou á Jaima "María, estamos de aniversario". Encantada de volvervos ver este ano!) xa a desmontáramos, pero non sei, este ano foi diferente, outro ambiente, máis colaboración, era unha actividade entre amigos, máis ca actividade dunha asociación. Vivimos momentos tristes vendo o derrube da Jaima, pero tamén momentos de moitas risas...

Outra das anécdotas ques e pode contar é que vivimos unha experiencia de "Rei Arturo". Por que? pois porque unha das piquetas se resistía a sair do lugar no que estaba clavada, e tras intentos pola miña parte, e pola de Adela, e algún máis... Só o "rei da Sede Compostelana"sería capaz de sacala...


Esperamos que pronto vos poidamos mostrar o "vídeo-documental" destes 3 días.
Unha vez que a Jaima estaba recollida e todo dentro da furgoneta, o encargado de conducila ata a ETSE sería Ríos, pero non iría só. O grupo de sensi, acompañado por Andrés como responsable de comunicación, non queríamos separarnos dela ainda e fomos tamén na furgoneta, pero... non acompañando a Ríos, senón na parte de atrás con cada un dos elementos que formaban a actividade destes tres días!

A verdade é que nunca pensamos que o camiño puidese ser tan longo e turbulento, pero debemos recoñecer que tampouco queríamos que parase...je E ainda que existen documentos gráficos desa viaxe no interior, non se mostrarán!

Xa remataron as "grandes actividades"deste ano para sensi, cérrase unha era, pero está claro que algo grande naceu entre nós e con nós, pois nas nosas mentes está interiorizado o voluntariado ESFero e cada vez que nos reunimos, a nosa neveira de ideas conxela algo novo, sinal de que seguirá habendo cousas que facer xuntos!
"Arriba ESF, vivan os voluntarios!!!"
Si, falta a frase, pero é que houbo tantas!!!
Quizáis destacaría o diálogo:
"-Por que non levamos a Jaima a Ons en vez de levar tendas individuais?
-Si, e facemos a festa do pijama saharaui!"
E a frase: "lo que pasó en la furgoneta, se queda en la furgoneta".
Sodes libres de comentar as que vos acorden!! Eso si, as propostas de Arturo e a amiga de Chelo, mellor gardámolas para nós, os que as tiñamos que escoitar xa o fixemos mentras estabamos de cañas...
;)
Bicos a todos!
Xoves, 6 de maio, último día da Jaima 2010 en Compostela. A primeira hora chegamos Chelo e eu para recolocar as cousas por última vez neste ano. Esperábamos unha mañá tranquila, pero con ganas de que a xente se acercase a nós.
Para este día tíñamos programadas dúas actividades de horario fixo, unha pola mañá (Curso de Árabe) e outra pola tarde (charla de Santiago Jiménez). Ó longo da mañá explicamos a problemática saharaui a todos aqueles que se acercaban a nós, recolocabamos algúns dos paus que o aire intentaba levantar e controlabamos a gasolina do grupo electróxeno para poder estar en comunicación e facer té. Nós seguíamos coas nosas actividades, e os medios de comunicación, que este ano responderon mellor á nosa chamada, e pola nosa parte pensamos que con mellor calidade, tamén nos seguiron ata o final. A primeira hora da mañá, entrevista en directo en RadioFusión:
Chegadas as 13 horas, deu comezo o curso de árabe a cargo de Abir, e simultáneamente unha degustación de té saharaui elaborado pola mesma que escribe estas verbas agora (teño que decir, que este ano, o 1º té saía realmente amargo!). Eso sí, todo acompañado dunha música de ambiente adecuada á situación, sen olvidar o noso gran hit, "estrella polisaria"(...una estrella polisaRRia me despertó...).
Mirade si resultou interesante, que dito curso de iniciación, que pretendía durar unha hora, se prolongou ata as 3 da tarde!
Houbo comida na Jaima e ás 4 comezou a charla de Santiago, unha grande persoa para nós e un amigo ó que sempre puidemos recurrir para consultar e aprender sobre o tema. Como sempre, si o ano apsado nos cautivara e tiveramos que frear a súa conversa por mor do obradoiro de Henna, este ano non houbo freno ningún e eran case as 19:30 cando Santi nos deixou.
Como anécdota para este día, decir que completamos o "tres en liña". Explícome. Si en días anteriores sensibilizáramos ós de prosegur, ó responsable da O.R.A., (xa son 2 fichas) o último día visitou os nosos arredores a Policía, así que lles demos un manifesto e confirmamos que todo estaba en orde (terceira ficha). Si é que o grupo de sensi, cando sensibiliza, faino ao grande! je
Despois da marcha de Santiago, fomos quedando sós na Jaima os membros do grupo de sensi, sentados relaxadamente, nun ambiente tranquilo, falabamos deses días e das nosas actividades, estaba claro que ainda que pensábamos que había que ir recollendo, ningún o expresaba, pero cando chegou Adela...chegou o sinal de que a Jaima 2010 chegaba á súa fin. Deron as 20h. e había que poñerse mans á obra para desmontar a Jaima e unha vez máis os membros da sede de Compos estaban alí para axudarnos: Adela, Ríos, Ana, Alba, Ali, Andrés, Patri, Cris... ata estaba o novo PCR Nica: Roberto Roget, que xa coñecíamos do Curso TCpDH. E os 4 sensibilizadores: Helena, Chelo, Xacobe e máis eu.
A verdade é que a recollida e traslado da Jaima dende o Parque ata a ETSE, foi toda unha experiencia (sobre todo o traslado). Non era a 1º vez, pois o ano pasado Xacobe e eu, coa axuda de Paula e Sabela (momento no que as coñecín ás 2, polo que como dixo Sabela cando chegou á Jaima "María, estamos de aniversario". Encantada de volvervos ver este ano!) xa a desmontáramos, pero non sei, este ano foi diferente, outro ambiente, máis colaboración, era unha actividade entre amigos, máis ca actividade dunha asociación. Vivimos momentos tristes vendo o derrube da Jaima, pero tamén momentos de moitas risas...




Esperamos que pronto vos poidamos mostrar o "vídeo-documental" destes 3 días.
Unha vez que a Jaima estaba recollida e todo dentro da furgoneta, o encargado de conducila ata a ETSE sería Ríos, pero non iría só. O grupo de sensi, acompañado por Andrés como responsable de comunicación, non queríamos separarnos dela ainda e fomos tamén na furgoneta, pero... non acompañando a Ríos, senón na parte de atrás con cada un dos elementos que formaban a actividade destes tres días!

A verdade é que nunca pensamos que o camiño puidese ser tan longo e turbulento, pero debemos recoñecer que tampouco queríamos que parase...je E ainda que existen documentos gráficos desa viaxe no interior, non se mostrarán!
Unha vez descargado o material na ETSE decidimos continuar a tradición e abandonar o Campus Vida onde estivéramos vivindo durante 3 días, para continuar as nosas cunhas cañas e boas tapas, pero sobre todo, disfrutando da boa compañía!
Xa remataron as "grandes actividades"deste ano para sensi, cérrase unha era, pero está claro que algo grande naceu entre nós e con nós, pois nas nosas mentes está interiorizado o voluntariado ESFero e cada vez que nos reunimos, a nosa neveira de ideas conxela algo novo, sinal de que seguirá habendo cousas que facer xuntos!
"Arriba ESF, vivan os voluntarios!!!"
Si, falta a frase, pero é que houbo tantas!!!
Quizáis destacaría o diálogo:
"-Por que non levamos a Jaima a Ons en vez de levar tendas individuais?
-Si, e facemos a festa do pijama saharaui!"
E a frase: "lo que pasó en la furgoneta, se queda en la furgoneta".
Sodes libres de comentar as que vos acorden!! Eso si, as propostas de Arturo e a amiga de Chelo, mellor gardámolas para nós, os que as tiñamos que escoitar xa o fixemos mentras estabamos de cañas...
;)
Bicos a todos!
6 may 2010
Jaima 2010, día 2: a expedición coruñesa e reunión de sede
Segundo día de Jaima!!
Ademáis é o día central, porque está no medio, e porque vai completo dende o inicio ata o fin. Explícome, non hai que "montar" nada concreto nin ir buscar nada que xa non estivera alí perdendo horas da mañá, e tampouco hai un motivo polo que recoller antes. De feito, neste día, a Jaima non tiña hora de peche!
Á primeira hora da mañá chegamos Chelo e eu (María) para recolocar todo e cambiar o ticket da O.R.A., algo importante...Unha vez colocado todo, había xente que iba e viña, non mareas humanas, pero sí que se acercaban a nós, e como di o delegado saharaui, "eso xa é un logro, ainda que solo sexan 5 persoas, xa son 5 persoas máis que están sensibilizadas. E 5 hoxe, 5 mañá..."
Ó longo do día pasaron moitas cousas que nos fixeron sentir moi ben. Polo tanto, moitas cousas que contarvos!
Unha delas foi que despois duns meses traballando con nós na distancia, Álvaro (o corresponsal de sensi compos en Vigo) voltou a estas terras para compartir con nós a experiencia da "Jaima II". Quedaría con nós o mércores e parte do xoves.
Quedamos a comer todos na Jaima, moi contentos polo que chegaría despois da comida, e non era o postre...
Tratábase do primeiro grupo da expedición Coruñesa á Jaima:
Quedamos supercontentos de que un grupo tan numeroso se animase a coller o tren e presentarse en Santiago para ver a nosa actividade. Explicámoslles un pouco como ía todo e puxémonos a facer té!
probar as vestimentas saharauis...

xogar á oca e parchís saharauis...

E o tempo pasou voando, tiñan que volver coller o tren para retornar á súa terra, pero non sen deixar pegada da súa estadía no noso "libro de visitas" .

Tras a súa marcha a jaima quedou cun sentimento de vacío, pero pronto recuperamos as nosas enerxías, achegabase a hora dos contacontos, a actividade de horario fixo que estaba marcada para o día de hoxe.


Ademáis, chegou a segunda parte da expedición coruñesa...Sabela!
A formación en Sáhara consistiu nun xogo que o grupo de sensi preparara, o "Quiz Sáhara", unhas preguntas que os asistentes debían contestar divididos en 2 grupos. Un deles era o formado por: Cris Zolle, Álvaro, Andrés e Roberto Roget (novo PCR). O outro grupo era o de: Patri Iglesias, Adela, Ríos e Sergio. As preguntas lanzábaas a coordi de sensi e cada grupo debía lanzarse a polo pulsador, unha das garrafas baleiras de auga que había da balanza que tiñamos na Jaima, unha vez que soubesen a resposta. Se fallaban, había rebote para o grupo contrario.
O grupo gañador: o de Adela, Patri, Ríos e Sergio, que recibirá o premio na seguinte reunión de sede.

Ademáis é o día central, porque está no medio, e porque vai completo dende o inicio ata o fin. Explícome, non hai que "montar" nada concreto nin ir buscar nada que xa non estivera alí perdendo horas da mañá, e tampouco hai un motivo polo que recoller antes. De feito, neste día, a Jaima non tiña hora de peche!
Á primeira hora da mañá chegamos Chelo e eu (María) para recolocar todo e cambiar o ticket da O.R.A., algo importante...Unha vez colocado todo, había xente que iba e viña, non mareas humanas, pero sí que se acercaban a nós, e como di o delegado saharaui, "eso xa é un logro, ainda que solo sexan 5 persoas, xa son 5 persoas máis que están sensibilizadas. E 5 hoxe, 5 mañá..."
Ó longo do día pasaron moitas cousas que nos fixeron sentir moi ben. Polo tanto, moitas cousas que contarvos!
Unha delas foi que despois duns meses traballando con nós na distancia, Álvaro (o corresponsal de sensi compos en Vigo) voltou a estas terras para compartir con nós a experiencia da "Jaima II". Quedaría con nós o mércores e parte do xoves.
Quedamos a comer todos na Jaima, moi contentos polo que chegaría despois da comida, e non era o postre...
Tratábase do primeiro grupo da expedición Coruñesa á Jaima:
E o tempo pasou voando, tiñan que volver coller o tren para retornar á súa terra, pero non sen deixar pegada da súa estadía no noso "libro de visitas" .
Tras a súa marcha a jaima quedou cun sentimento de vacío, pero pronto recuperamos as nosas enerxías, achegabase a hora dos contacontos, a actividade de horario fixo que estaba marcada para o día de hoxe.
Ademáis, chegou a segunda parte da expedición coruñesa...Sabela!
Ó rematar a Tropa de Trapo de emocionarnos, fomos baixando as portas da Jaima para quedar nela a sede de Compostela, que hoxe levaría a cabo alí, a súa reunión de sede onde ademáis tería lugar a presentación de AGARESO para colaborar mutuamente con ESF e a formación interna, neste caso a cargo do grupo de sensi pois o tema era Sáhara.
A formación en Sáhara consistiu nun xogo que o grupo de sensi preparara, o "Quiz Sáhara", unhas preguntas que os asistentes debían contestar divididos en 2 grupos. Un deles era o formado por: Cris Zolle, Álvaro, Andrés e Roberto Roget (novo PCR). O outro grupo era o de: Patri Iglesias, Adela, Ríos e Sergio. As preguntas lanzábaas a coordi de sensi e cada grupo debía lanzarse a polo pulsador, unha das garrafas baleiras de auga que había da balanza que tiñamos na Jaima, unha vez que soubesen a resposta. Se fallaban, había rebote para o grupo contrario.
O grupo gañador: o de Adela, Patri, Ríos e Sergio, que recibirá o premio na seguinte reunión de sede.
Desa reunión sairon ideas como o punto sorpresa ao final da mesma: irnos de acampada a Ons!!Toda ESF Galicia!!Así que apuntádevos no doodle que, Helena Eijo, Coordinadora de Sede, enviou!
Xa vedes, un segundo día de Jaima, no proxecto "Jaima II" moi completo, para que logo digan das segundas partes...jeje
Para rematar, si no día de onte acabei cunha frase surxida despois dun "abrazo sensibilizador" nas portas da jaima, para este día fagoo coa contestación que a nosa marabillosa Sabela lle dixo ó noso estupendo Pepe, dunha punta á outra da Jaima cando se viron e el lle preguntou a Sabela que facía alí en vez de estar na reunión de PCR...
"Yo ya avisé de que no iba a la reunión, que tenía Jaima!"
5 may 2010
Jaima 2010, día 1: sen parar!
Boas a todos!
Esta aventura comeza hai mooooito tempo, e despois de case un ano planificando, formulando, pedindo subvencións... Despois dun mes cadrando presupostos, xustificando facturas, organizando horarios, viaxando case diariamente á copistería e consultando na vicerreitoría, avisando con antelación aos Amigos de que necesitabamos a Jaima e consultando con verdadeiros amigos si podían colaborar con nós nesta actividade...
Despois de reunións longas e intensas, despois de todo iso, o luns 3 de maio collimos os carriños de compra que o grupo de sensi-compos comprou despois de habelo presupostado ,e comezamos o traslado de bartulos da ETSE á Facultade de Farmacia, esta vez a organización era mellor e entre os coches de Andrés e María a cousa non andivo tan apretada coma o ano anterior no que tivemos só o coche de María e ainda non podíamos levalo a Farmacia senón que o houbo que trasladar á casa de Xacobe.

Ás 20h comezou o taller de Henna a cargo de Patricia Abel, unha actividade que sempre atrae masas e que este ano rematou ás 23h!!
Chegado este punto recollimos todo para a furgoneta que exerceu de almacén temporal na zona O.R.A. , de aí que nos puxesen unha multa, pero non vos precupedes, está todo solucionado, anulación correcta, camiseta vendida ao señor e comunicado o problema, igual que aos de prosegur e á policia nacional...si é que cando sensibilizamos, sensibilizamos a quen sexa!
Así pasou o primeiro día de Jaima, e para nada se imaxinaban as historias e ideas que dela e nela se crearían...
Esta aventura comeza hai mooooito tempo, e despois de case un ano planificando, formulando, pedindo subvencións... Despois dun mes cadrando presupostos, xustificando facturas, organizando horarios, viaxando case diariamente á copistería e consultando na vicerreitoría, avisando con antelación aos Amigos de que necesitabamos a Jaima e consultando con verdadeiros amigos si podían colaborar con nós nesta actividade...


Pero ademáis, este ano algo máis cambiara, e non foi que a Jaima chegase puntual... foi que se ía montar o día anterior para non andar con presións de última hora antes da inauguración (ainda que esto de "non presións de última hora" creo que ninguén o creu...)
Solicitáramos axuda ao resto da sede de compos para a montaxe da Jaima, e a resposta foi boa, quedaramos ás 20h e todos foron chegando puntuais, menos... A JAIMA!! Non por culpa dos encargados de ila buscar a Vigo (lugar onde debería estar) como foron Xacobe e seu pai, Julio, que un ano máis non deixou de apoiarnos!

Todos collimos un enfado monumental tras a xogada dos "Amigos" e despois que Xacobe, Xulio e Álvaro fosen buscar a Jaima a Salceda (a 10km de Portugal) na furgoneta que alquilamos para a ocasión (sen saber os grandes servicios que nos aportaría)comezamos a súa montaxe ás 22h da noite e sen axuda de ningún saharauí senón fiandonos da nosa memoria e habilidades.
Entre risas e duro traballo, baixo a chuvia, pero sen perder nunca o ánimo, a SEDE DE COMPOS MONTOU UNHA JAIMA NO CAMPUS VIDA COMPOSTELANO!!
Entre risas e duro traballo, baixo a chuvia, pero sen perder nunca o ánimo, a SEDE DE COMPOS MONTOU UNHA JAIMA NO CAMPUS VIDA COMPOSTELANO!!
Marchamos ás 12 da noite coa esperanza de que ao día seguinte todo saíse ben!
E chegou o día da inauguración. Tras presións de última hora, a prensa respondeu á nosa chamada mellor ca o ano anterior e cuns resultados cos que estamos bastante contentos. Ademáis, este ano conseguimos que na inauguración estivesen ademáis do delegado saharauí para Galicia (Almedu Mojtar), o vicerreitor da USC, a concelleira Mar Martín en representación do Concello de Santiago, Santiago Jiménez do Observatorio Internacional para o Referendum de Sáhara Occidental, e o decano da facultade de Farmacia como anfitrión, pois tiñamos almacén reservado para nós nesa facultade e a rolda de prensa sucedeu na Aula Magna de dita facultade. Despois da mesma trasladamonos á Jaima e cortamos un lazo vermello como símbolo de apertura da nosa"tenda de campaña tan grande" como diría Patri. (Non hai fotos dela, pero está grabada en vídeo, proximamente teredes a reportaxe gráfica que nós mesmos fixemos).
O longo do día foi un lugar de encontro no que se repartiu información de diverso tipo acompañado sempre de bo té!
O longo do día foi un lugar de encontro no que se repartiu información de diverso tipo acompañado sempre de bo té!
Ás 20h comezou o taller de Henna a cargo de Patricia Abel, unha actividade que sempre atrae masas e que este ano rematou ás 23h!!
Chegado este punto recollimos todo para a furgoneta que exerceu de almacén temporal na zona O.R.A. , de aí que nos puxesen unha multa, pero non vos precupedes, está todo solucionado, anulación correcta, camiseta vendida ao señor e comunicado o problema, igual que aos de prosegur e á policia nacional...si é que cando sensibilizamos, sensibilizamos a quen sexa!
Así pasou o primeiro día de Jaima, e para nada se imaxinaban as historias e ideas que dela e nela se crearían...
A mellor frase para poder rematar as actividades, ideas, conversas, pensamentos... en definitiva este día, sería..."e que nos quiten o bailao"
1 may 2010
"Unha Jaima Saharauí no Campus Vida Compstelá"
QUE? Acto de apertura da Jaima Saharauí, nal cal poderás descubrir máis sobre a cultura saharauí e a situación que Sahara Occidental está a vivir.
QUEN? A ONGD para o desenvolvemento Enxeñería Sen Fronteiras Galicia
CANDO? Os días 4, 5 e 6 de maio de 2010
ONDE? A Jaima estará situada no parque do Seminario de Estudos Galegos (Fronte a Facultade de Farmacia) en Santiago de Compostela.
PARA QUE? Para conectar coa xente e xerar un espazo de diálogo e transmisión de información crítica dando a coñecer a problemática do pobo saharaui. Para descubrir cos cinco sentidos os hábitos e costumes dos habitantes do Sáhara Occidental. Así, poderás saborear o té saharaui (té verde feito tres veces nunha dinámica de tranquilidade e sosego); tocar e probar as súas vestementas (como turbantes ou melfas, traxes de muller saharaui); e participar en xogos de mesa remodelados para concienciar ás persoas do Sáhara Occidental do uso da auga (como o parchís e oca saharauis). Pero, sobre todo, para coñecer un pouco máis dese rincón non tan lonxano, coa proxección de videos, documentais, música… e moito máis.
POR QUE?.Porque queremos deixar constancia da solidaridade co Pobo Saharauí e recoñecer os esforzos de dito pobo para manter a súa palabra tralo alto ao fogo de 1991. Queremos chamar a túa atención como cidadán español, xa que mantemos uns vínculos históricos, culturais e afectivos por ser potencia colonizadora que a instancias da ONU segue a ser así. Porque tmos a obriga moral de liderar un movemento civil que sexa capaz de presionar ao goberno español e á Comunidade Europea para forzar unha pronta solución xusta do conflicto do Sáhara Occidental.
COMO? Achegate nun momento que poidas e disfruta das actividades continuas que teremos: reflexións, degustación de té saharauí, xogos, encontros... A Jaima está aberta a todas aquelas persoas, organizacións non-gobernamentais, medios de comunicación, etc… interesadas en coñecer a situación do pobo Saharaui dende, a súa situación política actual ata as súas costumes.
A Jaima é un lugar para o encontro, encontrarasnos alí.
As actividades cun horario fixo son:
- Martes 4 de maio:
12:00h - Inauguración Oficial da Jaima coa participación de “Solidaridade Galega co Pobo Saharaui”.
20:00h – Obradioro de Henna: “Sisel”
- Mércores 5 de maio:
20:00h – Contacontos para adultos: “A tropa de trapo”.
- Xoves 6 de maio:
13:00h – Curso de Árabe Básico.
16:00h – Palestra de Santiago Jiménez. “Observatorio Institucional para o Sahara Ocidental da USC”
“Todo o que poidas facer ou soñar comézao. A osadía leva en sí xenio, poder e maxia” J. W. Goethe
Podemos confirmar que na Rolda de Prensa estarán ademáis de cargos de ESF, as concelleiras Mar Martín e Mercedes Rosón do Concello de Santiago, o actual Reitor da USC, Senén Barro, e o delegado saharauí para Galicia, Ahmedu Mojtar. Posiblemente tamén vai estar Santiago Jiménez, membro da Coordinadora Estatal de Asociacións Solidarias co Sáhara.
QUEN? A ONGD para o desenvolvemento Enxeñería Sen Fronteiras Galicia
CANDO? Os días 4, 5 e 6 de maio de 2010
ONDE? A Jaima estará situada no parque do Seminario de Estudos Galegos (Fronte a Facultade de Farmacia) en Santiago de Compostela.
PARA QUE? Para conectar coa xente e xerar un espazo de diálogo e transmisión de información crítica dando a coñecer a problemática do pobo saharaui. Para descubrir cos cinco sentidos os hábitos e costumes dos habitantes do Sáhara Occidental. Así, poderás saborear o té saharaui (té verde feito tres veces nunha dinámica de tranquilidade e sosego); tocar e probar as súas vestementas (como turbantes ou melfas, traxes de muller saharaui); e participar en xogos de mesa remodelados para concienciar ás persoas do Sáhara Occidental do uso da auga (como o parchís e oca saharauis). Pero, sobre todo, para coñecer un pouco máis dese rincón non tan lonxano, coa proxección de videos, documentais, música… e moito máis.
POR QUE?.Porque queremos deixar constancia da solidaridade co Pobo Saharauí e recoñecer os esforzos de dito pobo para manter a súa palabra tralo alto ao fogo de 1991. Queremos chamar a túa atención como cidadán español, xa que mantemos uns vínculos históricos, culturais e afectivos por ser potencia colonizadora que a instancias da ONU segue a ser así. Porque tmos a obriga moral de liderar un movemento civil que sexa capaz de presionar ao goberno español e á Comunidade Europea para forzar unha pronta solución xusta do conflicto do Sáhara Occidental.
COMO? Achegate nun momento que poidas e disfruta das actividades continuas que teremos: reflexións, degustación de té saharauí, xogos, encontros... A Jaima está aberta a todas aquelas persoas, organizacións non-gobernamentais, medios de comunicación, etc… interesadas en coñecer a situación do pobo Saharaui dende, a súa situación política actual ata as súas costumes.
A Jaima é un lugar para o encontro, encontrarasnos alí.
As actividades cun horario fixo son:
- Martes 4 de maio:
12:00h - Inauguración Oficial da Jaima coa participación de “Solidaridade Galega co Pobo Saharaui”.
20:00h – Obradioro de Henna: “Sisel”
- Mércores 5 de maio:
20:00h – Contacontos para adultos: “A tropa de trapo”.
- Xoves 6 de maio:
13:00h – Curso de Árabe Básico.
16:00h – Palestra de Santiago Jiménez. “Observatorio Institucional para o Sahara Ocidental da USC”
“Todo o que poidas facer ou soñar comézao. A osadía leva en sí xenio, poder e maxia” J. W. Goethe
Podemos confirmar que na Rolda de Prensa estarán ademáis de cargos de ESF, as concelleiras Mar Martín e Mercedes Rosón do Concello de Santiago, o actual Reitor da USC, Senén Barro, e o delegado saharauí para Galicia, Ahmedu Mojtar. Posiblemente tamén vai estar Santiago Jiménez, membro da Coordinadora Estatal de Asociacións Solidarias co Sáhara.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)