30 jul 2015

Informe de errores: donde caben 20 no caben 200

En el año 2014 surgió en ESF Galicia la idea de evaluar algunas de las actividades que llevamos a cabo desde un punto de vista de análisis de errores, buscando una mejora continua que esperamos que redunde en un mejor gobierno de la asociación, y con idea de compartir lecciones aprendidas con personas e instituciones interesadas en el trabajo a favor de los derechos humanos a nivel global (con una visión de organización local y basada en el voluntariado). Esta idea está basada en las publicaciones de los Failure Reports de ISF Canadá, y se comenzó a ejecutar gracias a la consecución de la subvención para Fortalecemento de Organizacións Non Gobernamentais de Desenvolvemento de 2014 da Cooperación Galega da Xunta de Galicia.

Próximamente iremos publicando los Informes de Errores de diferentes grupos de ESF Galicia, que se podrán consultar en la etiqueta correspondiente. A continuación, hablaremos de organización de un par de charlas organizadas por el grupazo Vigo para diferentes públicos meta, con la Electrónica Ética como tema central.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Actividad: charla Electrónica Ética
Fecha: jueves 27 de febrero de 2014, 20:30h
Ubicación: Biblioteca de Chapela (Chapela)


Descripción: La actividad se dividió en dos partes. En una primera, se hizo una breve
presentación sobre la Electrónica Ética. En una segunda, se realizó un taller en la que los asistentes tenían que asumir distintos roles para entender mejor la sociedad de consumo electrónico.

Evidencias:
anuncio
memoria
entrevista radio

Mejoras:
La gente se sentó en filas rectas. Hubiese sido mejor una disposición circular para   facilitar la interacción.
La presentación fue algo corta, menos de 10 minutos. Habría que añadir material    para alargarla unos minutos más.
Escasez de medios multimedia. Añadir algún vídeo corto a la presentación.

--------------------------------------------------------------------------------


Fecha: 26/09/2015
Ubicación: Colegio Salesianos
Descripción: Charla y taller de Electrónica Ética.

Mejoras:
-Diseñar talleres para participación de grandes grupos
-Preparar vídeos o audiovisuales que aligeren las charlas pero aptas para grandes públicos.
-Participación de más integrantes de la sede el día de la actividad para que haya más apoyos en caso de problemas de última hora.

“Donde caben 20 no caben 200. “

Surge, no se sabe muy bien de dónde, la posibilidad de dar una charla sobre electrónica ética en la inauguración del curso en el instituto de Salesianos. Trescientas cabezas pensantes dispuestas a escuchar otra forma de entender los aparatos que utilizan diariamente. La sede ya se ve cambiando la mentalidad de toda una generación, jóvenes abandonando sus hábitos impuestos por el capitalismo exacerbado en el que cada nuevo spot publicitarios los mantiene inmersos. Pero no. Conseguir ese cambio no es cuestión de una sola charla de hora y media diseñada originalmente para grupos de veinte personas. Como casi siempre ocurre, la planificación del transformador acontecimiento se atrasó hasta un par de días antes del mismo. Y así se llegó a la inmensa sala de teatro propiedad del instituto con un portátil y seis sobres. Al principio el público estaba enganchado, en especial los más  pequeños. Los del fondo, los alumnos de bachillerato, se dedicaron más a jugar con sus móviles. Probablemente twittearon frases como “Cambiamos de móvil cuando en el nuestro ya no caben aplicaciones innecesarias como la de Twitter. #IroníaOn”. Al menos los mantenían en silencio. Pero la presentación se vino abajo cuando llegó el momento del taller, que no se había adaptado correctamente para tanta gente, y encima la hora de irse a comer se iba acercando. Así se alcanzó un estado de caos de la edad del pavo. Alumnos de primeros años participaban continuamente, sólo que no siempre opinando sobre el tema que se trataba y los mayores se pasaban el micro con tal de no pronunciar palabra en alto ante tan exigente público. Demasiada gente que no podía entrar en el juego y que continuaban el juego por su lado.

Finalmente una ronda de preguntas ligeramente más ordenada permitió concluir la presentación del curso.

Moraleja: Si vas a hacer una presentación para 300 personas, prepara la presentación para 300 personas.

24 jul 2015

Debate da Base Social de Enxeñeria Sen Fronteiras


Participante 1
Dende o grupo de xestión de persoas socias queremos lazar un debate sobre cómo é a base social de ESF agora e como queremos que sexa. Si, xa sabemos que e un debate vello, pero nunca se abordou dun xeito tan formal.  Na asemblea xeral do próximo día 9 de novembro temos preparada unha dinámica onde continuaremos coas aportacións que se fagan por correo e esperamos sacar ao menos as primeiras conclusión que nos dean as directrices básicas do futuro traballo coas persoas socias. Así que adiante!!!! Agradecémosvos a vosa participación!!

Abrimos o debate polo tanto con 4 preguntas moi directas. Quén queira ver a motivación das mesmas ou ver con máis detalle por onde van os tiros, pode facelo coa entrada que acabo de marcar no blog pulsando
aquí

1. Actualmente en ESF só é necesario para formar parte da base social o pago dunha cota e o aliñamento cos fins xerais da asociación:
Consideramos que estes dous requisitos, son suficientes para facultar a unha persoa na toma de decisións sobre o futuro da asociación, ou máis aínda, ser propietaria desta?
2. Históricamente a participación da base social de ESF é moi reducida. Participación na Asemblea Xeral, en actividades, solicitude de información, etc... as persoas socias maioritariamente non fan usos destes dereitos de particiapación na asociación, ante esta situación e imaxinando feito todo o posible por conseguir unha maior participación de aquelas persoas socias menos activas:
Queremos unha asociación formada por 200 persoas das que o 80% non participen dos seus dereitos como socio ou socia, ou unha formada por 40 persoas na que participe o 100%?

3. Respecto ás acción para cumprir os dous obxectivos da Planificación estratéxica de ESF
  1. Conseguir unha maior implicación das persoas socias.
  2. Conseguir a través da base social unha maior independencia económica
Aceptamos a posibilidade de que unha acción, encaminada a cumprir os obxectivos anteriores, aumente a base social con persoas que só paguen unha cotas, aínda que sexa de xeito colateral?


4. Nos estatutos de ESF aparece diferenciada a figura do benefactor como unha forma mais de participar na asociación pero
Qué diferenza práctica existe agora, en ESF, entre os benefactores e os socios e socias que só paga a súa cota?




Participante 2

[...]
1. Actualmente en ESF só é necesario para formar parte da base social o pago dunha cota e o aliñamento cos fins xerais da asociación:
Consideramos que estes dous requisitos, son suficientes para facultar a unha persoa na toma de decisións sobre o futuro da asociación, ou máis aínda, ser propietaria desta?
En realidade, eu penso que a segunda condición, aliñamento cos fins xerais da asociación, non se cumpre ou, alomenos ata onde eu sei, non existen mecanismos para cotexar que as persoas socias o cumpren.

2. Históricamente a participación da base social de ESF é moi reducida. Participación na Asemblea Xeral, en actividades, solicitude de información, etc... as persoas socias maioritariamente non fan usos destes dereitos de particiapación na asociación, ante esta situación e imaxinando feito todo o posible por conseguir unha maior participación de aquelas persoas socias menos activas:
Queremos unha asociación formada por 200 persoas das que o 80% non participen dos seus dereitos como socio ou socia, ou unha formada por 40 persoas na que participe o 100%?

A min o que me gustaría é que ESF estivera formada por persoas que participen na asociación, facendo súa a túa frase, Participante 1, "somos ESF". Participar nos debates, nas actividades e nas tomas de decisión que levan á asociación por un camiño ou por outro. Agora ben, non teño nin idea de se iso que acabo de describir é ser socia ou voluntaria. Se por persoa socia entendemos a aquela que ten dereito de voto na Asemblea, para min todas as persoas voluntarias serían socias de-facto. O que agora chamamos socios serían só benefactores en moitos casos.




3. Respecto ás acción para cumprir os dous obxectivos da Planificación estratéxica de ESF
  1. Conseguir unha maior implicación das persoas socias.
  2. Conseguir a través da base social unha maior independencia económica
Aceptamos a posibilidade de que unha acción, encaminada a cumprir os obxectivos anteriores, aumente a base social con persoas que só paguen unha cotas, aínda que sexa de xeito colateral?
Eu diría que non, porque nese caso estariamos perdendo outra característica importante de ESF: é un fin en si mesmo. 

4. Nos estatutos de ESF aparece diferenciada a figura do benefactor como unha forma mais de participar na asociación pero
Qué diferenza práctica existe agora, en ESF, entre os benefactores e os socios e socias que só paga a súa
 
cota?
Un benefactor ten dereito de voto? Se si, entón non hai diferencia.




Participante 3
Para min unha persoa que decide facerse socia e pagar unha cuota, presupóñolle o interés suficiente polo devir da asociación para tomar decisións (hai moitos mecanismos para informarse). Eu quero unha asociación aberta e que esté disposta a participación sexa como sexa, nese 80% que non van as asambleas, considerando esto como única forma de partipación das persoas socias, hai xente que agora non participa pero participou e delega na xente que está, pero que sabe que se quere participar pode, e para min eso é o máis importante. Ademais estou segura e, espero que a enquisa que mandamos o confirme, que as persoas socias de ESF nun moi moi alto procentaxe son persoas que estiveron implicadas na asociación ou familiares directos e polo tanto conocen como traballamos. Cada un contribúe como pode, pois uns co seu tempo e traballo, outros aportando unha cuota e outros con ambas cousas.Esa é a base social dunha asociación...
Aclarar, que tal e como se está planteando o incremento da base social sería sempre no círculo máis proximo da mesma, é decir, o grupo está planteando 4 campañas, a primeira, facilitar que as actuais persoas voluntarias se fagan socias, segunda, persoas que foron voluntarias e que agora non o son, terceira, interesarse polas persoas socias que agora non pagan a cuota e por ultimo, persoas moi próximas as actuais persoas socias. Entón non buscamos facer campañas de captación de cartos a gran escala, senon un paso máis na implicación ca asociación, no noso círculo mais próximo. Eu son unha gran defensora do voluntariado pero ser socio ou socia é ir un paso máis alá, e querer participar na toma de decisións, de apoiar económicamente a ESF, a axudala a ser máis independente, a ter unha maior base social que nos de mais lexitimidade ante os financiadores e a sociedade en xeral (non é o mesmo ter 50 socios e 300). Para min ese compromiso económico implica algo máis..e si se quere se pode.




Participante 4 
Meus aportes ao debate (vaia por diante que comparto o 100% do que dixo Participante 3

1. Actualmente en ESF só é necesario para formar parte da base social o pago dunha cota e o aliñamento cos fins xerais da asociación:

Consideramos que estes dous requisitos, son suficientes para facultar a unha persoa na toma de decisións sobre o futuro da asociación, ou máis aínda, ser propietaria desta?


Para min si, e creo que Participante 3 o explicou ben (aínda que eu espero do grupo de persoas socias e do de voluntariado que traten de buscar cauces para que se impliquen aínda máis e non simplemente "conformarse" con que paguen as cuotas, xa que moitos son antiguas persoas voluntarias que por circunstancias xa non poden participar como antes no "día a día", pero pode haber outros xeitos, a min é un tema que me parece transcendental, e de ahí veu por exemplo a idea dxs asesorxs sectoriais)
2. Históricamente a participación da base social de ESF é moi reducida. Participación na Asemblea Xeral, en actividades, solicitude de información, etc... as persoas socias maioritariamente non fan usos destes dereitos de particiapación na asociación, ante esta situación e imaxinando feito todo o posible por conseguir unha maior participación de aquelas persoas socias menos activas:
Queremos unha asociación formada por 200 persoas das que o 80% non participen dos seus dereitos como socio ou socia, ou unha formada por 40 persoas na que participe o 100%?

Non se fixo nin moito menos todo o posible por conseguir maior participación das persoas socias menos activas. De feito houbo un tradicional abandono cara as persoas que apoian coa cuota, en vez de ofrecerlles (non obrigar) novos canais de participación (non só dos seus cartos, senon "a súa alma"

3. Respecto ás acción para cumprir os dous obxectivos da Planificación estratéxica de ESF
  1. Conseguir unha maior implicación das persoas socias.
  2. Conseguir a través da base social unha maior independencia económica
Aceptamos a posibilidade de que unha acción, encaminada a cumprir os obxectivos anteriores, aumente a base social con persoas que só paguen unha cotas, aínda que sexa de xeito colateral?
Participante 3 explicou moi ben as 4 campañas prantexadas. Para min son necesarias as dúas cosas, e a primeira condiciona decisivamente a segunda á hora de prantexar esas campañas (de feito, creo que están moi ben). Falamos de "redes de confianza" onde hai xente máis "activista" e xente "que se fía". A diversidade é boa e as redes de confianza creo que tamén o son.

4. Nos estatutos de ESF aparece diferenciada a figura do benefactor como unha forma mais de participar na asociación pero
Qué diferenza práctica existe agora, en ESF, entre os benefactores e os socios e socias que só paga a súa cota?


Por se queredes leer os estatutos, aquí están (deberiades, e son só 10 páxinas...). A diferencia que existe entre ambas figuras para min é clave, e é a posibilidade, o feito de que poidan elexir entre simplemente pagar a cuota ou algo máis, mesmo votar nas asembleas (e de que se se fan campañas específicas para facilitar a maior participación destas persoas se pode promover que a elección sexa a de participar aínda máis). De feito, por defecto, nunca se ofrece a posibilidade de ser persoa benefactora precisamente coa esperanza de poder implicar máis á persoa se é socia que simplemente pagando cuota (pero claro, se desde quen estamos máis activos non facemos nada para promover iso...).




Participante 5
Levo un tempiño desaparecida de listas, debates e demáis pero este tema encántame!!! Mágoa que me perda a Xuntanza :( por ese motivo vou intentar contestar ás preguntas porque levo reflexionado bastante sobre algúns aspectos (concordo co xa dito por Participante 3 e Participante 4):


1) Eu considero a ESF como unha asociación sen portas e muros, con confianza plena nas persoas ata que se demostre o contrario (normalmente é ao revés, hai que demostrar ser persoa de confianza para poder decidir). Para min, un punto a favor de ESF é precisamente esa posibilidade de opinar e tomar decisións dende o minuto un. Paréceme totalmente diferente ao que coñezo e, dende a miña experiencia, penso que funciona moi ben.A máis encántame que se o que queremos é vivir nunha sociedade formada con persoas responsables e comprometidas empecemos nós a pensar que a xente verdadeiramente o pode ser e que actúa como tal cando se lle ofrece a posibilidade de selo dende o primeiro momento.
2) Totalmente de acordo co xa dito. Amáis hai niveles de participación, escalas e eu penso que é positivo que unha entidade saiba manexar eses niveis. Por iso tamén penso que é preciso facer os esforzos que estades a facer para buscar outras vías de implicación que impliquen un nivel de participación baixo e, aínda así, con capacidade de ver que se está facendo algo e non sentirse mal (todos os correos de autoflaxelamento de xente voluntaria que cando empeza a estar menos activa se sente fatal danme moito que pensar)
Das outras dúas non teño nada máis que aportar que o xa dito.


Participante 6 
Mi opinión personal (y a manera de abogado del diablo) comento un par de cosas.
El concepto de persona socia es el que se refleje en los estatutos. Nuestros estatutos tienen mucho de común con los "estatutos modelo" de las asociaciones y de ahí que principalmente sea el de que aquella persona que pague una cuota y, tenga voz y voto.
Por lo tanto, de querer cambiar las cosas hay que cambiar los estatutos.
Leyendo por ahí encontré unos conceptillos de los tipos de socios y socias que puede tener una asociación, y creo que de aquí podemos sacar lo que deberían reflejar los estatutos respecto a este tema:
  • Socios ordinarios o socias ordinarias: son los llamados socios y socias de pleno derecho, es decir los que les corresponden los derechos y deberes que aparecen en estatutos.
  • Socios fundadores y socias fundadoras: son iguales que los y las anteriores en derechos y obligaciones, la única diferencia es que fueron quienes participaron en el acto de constitución de la asociación.
  • Socios honorarios, socias honorarias: son personas reconocidas o de prestigio (del mundo de la cultura, la ciencia, etc) que apoyan la labor de la asociación. Normalmente se les invita a actos destacados de la asociación con presencia de medios de comunicación. No gozan de los derechos y deberes de los socios ordinarios o socias ordinarias.
  • Socios protectores, socias protectoras: son aquellos y aquellas que su aportación a la asociación es exclusivamente económica, por ej. Aportando una cantidad al mes, al año, No tienen los mismos derechos y obligaciones que los ordinarios u ordinarias.
  • Socios colaboradores, socias colaboradoras: son aquellos y aquellas que su aportación a la asociación consiste en realizar una labor para la misma (pueden ser de carácter puntual o pueden ser permanentes). No tienen los mismos derechos y deberes que los socios ordinarios o socias ordinarias. Cuando estos socios o socias realizan su labor en organizaciones que persiguen un fin social se llaman voluntarios y voluntarias.
Con estos conceptos creo que podemos ver que tenemos un poco de mezcla en ESF, desde dentro creemos que nuestras personas socias son más unos “protectores” y, desde fuera pensamos que encajamos más en la categoría de “ordinarios”.
Por otra parte, desde dentro pensamos que nuestras personas voluntarias son “socias colaboradores” y desde fuera no. Son personas que ayudan a conseguir el fin de ESF de modo altruísta, pero nada más.
Por lo tanto, estamos obligados a reescribir los estatutos. Establecer las diferencias y redactarlos siempre dentro del marco legal en el que ESF se mueve.
Estoy de acuerdo en que las personas voluntarias son las que conocen mejor que nadie como está ESF en este momento, y por lo tanto deberían tener voz y voto. Pero las reglas actuales del juego dicen que sí quieres votar tienes que ser socio. Y creo que la cuota mínima es bastante asumible por todos.
También apoyo lo leído en varios correos. La mayoría de la gente que es socia de ESF es porque estuvo colaborando, conoce a alguien que esté dentro, etc. y cree en ESF. Eso hace mucho, y creo que las personas tenemos la libertad de decidir si queremos colaborar con ESF, y en que forma. Si encajamos en las opciones que ESF nos ofrece pues genial, y sino buscaremos otro lugar en el que colaborar. Pero para ello deben quedar muy claras las opciones.
Lo que veo más importante ahora es decidir las "formas de colaborar" que queremos ofrecer a las personas que se acerquen a ESF. Y luego, el tratamiento que deba recibir cada uno. A las personas que entran como voluntarias se les hace un seguimiento, a los socias no. Por un lado queremos ser independientes económicamente (por lo tanto, tener más socios protectores) pero por otro lado nos da rabia que nos puedan controlar sólo por darnos dinero, creo que el sentimiento de “estar comprados” se manifiesta, cuando visto desde fuera no es así. ¿Por qué? Porque los que somos socios, en estos momentos, conocemos y confiamos en lo que se decide/trabaja/ejecuta desde dentro, pero también somos conscientes de que hay que cumplir unos requisitos legales que nos obliguen a votar las cosas, a decidir presupuestos, a aprobar cuentas, pasar auditorías..., y eso conlleva una responsabilidad legal que asumimos al firmar el formulario de socio/a. Aprobamos y apoyamos el trabajo hecho por las personas voluntarias, pero legalmente somos los responsables. Y creo que no tiene nada de malo, es una forma más de colaborar.
¿Igual estoy muy de parte del diablo?


Participante 3

só quero aclarar unha cousa, na visión que temos do voluntariado, creemos sempre que somos "algo especiais" pero sen embargo tras ver a lexislación actual, concretamente a lei 10/2011 de Acción voluntaria dinme conta que na súa definición de persoa voluntaria na parte de dereitos( Artigo 7) di as persoas voluntarias teñen dereito a:e) Participar activamente na entidade de acción voluntaria en que se integren, de conformidade cos os seus estatutos, colaborando na planificación, deseño, execución e avaliación dos programas en que participen.
Non é privilexio que lle dea ESF, é un dereito propio que están exercendo na organización. Polo tanto eu desligaría este punto do debate de socixs...

Participante 7
Yo estoy de acuerdo en todo lo que ha dicho Participante 3 y lo que ha dicho Participante 4 en respuesta a la pregunta 2 

Se debe fomentar que los socios no solo paguen la cuota sino que se involucren en la medida de los posible en la asociación


Participante 1 
Perdon por no participar antes, me vino un aluvión de trabajo justo ahora y ....

Hay va mi opion. Voy a intentar contestar a todas las preguntas en la respuesta de la primera :)

1. Actualmente en ESF só é necesario para formar parte da base social o pago dunha cota e o aliñamento cos fins xerais da asociación:
Consideramos que estes dous requisitos, son suficientes para facultar a unha persoa na toma de decisións sobre o futuro da asociación, ou máis aínda, ser propietaria desta?
Para mi no es suficiente, espero mucho mas de las personas socias que son en realidad las propietarias de ESF. La participación en las asambleas es fundamental. No digo que se tenga que ir a todas, pero si entiendo que asisitir con cierta periodicidad denota una gran implicación e interes en la marcha de la asociación. Asistir a dos asambleas, Participante 4, (pongamos 4+4 horas al año) no es participar en el día a día de la asociación. 
Claro que la mayor parte de la base social fue voluntaria en algun momento, pero el hecho de delegar la toma de decisiones en los actuales, es una desvinculación total, para una persona que se siente pertenecer a un colectivo de acción social. En las asambleas se toman mucha decisiones, y de lo mas variadas, entre ellas posicionamientos, liñas estratégicas, ideología, devenir económico, asuntos laborales, pertenecia a plataformas, entidades... Lo que ESF era hace 4 años ya no tiene que ver con lo que es ahora y lo que se pensaba entonces es diferentes a lo que se piensa ahora.
Por ejemplo, en la lista de expertos sectoriales de agua (Una lista con antiguos voluntarios que ahora por su trabajo tienen una experiencia muy valiosa para ESF) la gente mas desvinculada, que sigue siendo socia de ESF, se llevaba una sorpresa a comprobar discurso y posicionamiento actuales de la asociación en materia de aguas.
También me parece ilógico intentar sensibilizar a la base social para que participe mas. No puede ser que los voluntarios motiven a los socios. Es absurdo (¿esto solo lo veo yo?). En todo caso cabe esperar justamente los contrario, que las personas mas motivadas sean las socias, que tiren de la asociación. Es como decirle al trabajador de una empresa que haga algo para que el propietario se involucre...

Y no estoy diciendo que no se deba hacer nada, la asociación si que puede mejorar los mecanismos de participación para las personas socias: Informando con mas antelación de la asambleas, facilitando herramientas telematicas de participación, asambleas 2.0, o otras mil cosas que se nos puedan ocurrir...

Pero facilitar no es motivar, es muy diferente, una persona socia que no comprenda la importancia de participar en la toma de decisiones de la asociación, para mi, directamente, no es una socia. Lo sería en su día o quizas nunca lo fue, pero ahora no lo es.

Motivar, motivaré a los que son ajenos a ESF para que se acerquen, vean como funcionamos y decidan querer formar parte de ello. Pero a una socia... Ya lo doy por hecho de que lo está, de que no lo necesita, así que cuando no participa en las asambleas me demuestra que no es socia.
Participante 3, dices que para ti ser socia [...]é querer participar na toma de decisións, de apoiar económicamente a ESF, a axudala a ser máis independente, a ter unha maior base social que nos de mais lexitimidade ante os financiadores e a sociedade en xeral[...]

Coicidimos. Pero dime para que quiere una persona socia la independencia si no es para tener mas libertad para tomar decisiones. Y dime que sentido tiene que luego no participe en ellas.

Claro que la base social da legitimidad, precisamente porque se entiende que las personas que la forman, les motiva su participación en la asociación. El presentarse ante la sociedad como una asociación de 200 asociados ahora mismo es engañarla, y bajo mi punto de vista una completa hipocresia.
Como dice Paarticipante 6 es necesario definir las formas de participación. Decidir que son socios o que tipo de socios queremos. Decidir otros formatos de participación: benefactor, colaborador, simpatizante... Todo esto no nos va quitar legitimidad, sino todo lo contrario, porque aportará transparencia ante la sociedad, nos permitirá tener ante ella indicadores objetivos de la marcha de la asociación, sus carencias y sus progresos, y valorara el numero de personas que forman parte de su base social, el numero que simpatizan con ESF, o el número  de las que aportan dinero o lo que sea.

Identifiquemos quienes somos y como somos en realidad, establezquemos las reglas del juego y luego desarrollemos las actuaciones necesarias para mejor en los diferentes aspectos.
Así, y ya enlazando con las posibles campañas de aumento de base socia, estas definiciones nos ayudaran porque no es lo mismo, que en una campaña de este tipo, digamos a una persona que para ser socia tiene asistir a asambleas y pagar cuota, que que le digamos que tiene que pagar una cuota y que nos gustaría que asistiese a las asambleas. No es lo mismo, porque, con la segunda forma, puede que la persona participe mas y puede que no.Pero para mi, si no participa, no es socia sino benefactora. Por lo que la campaña sería en realidad de personas socias o benefactoras. Y eticamente trabajar para conseguir socias o para conseguir benefactoras, para mi, no es lo mismo...
Siento haberme extendido tanto, muchas gracias a los que habeis llegado hasta aqui. :)


Participante 8
A miña opinión sobre eses puntos:
1-Requisitos ->Concordo con Participante 6 en que habería que propoñer mudar os estatutos e diferenciar 'socias ordinarias' (pódese poñer outro nome para a mesma función?) e 'socias protectoras', sen perxuízo da "lexitimidade social" que comenta Participante 3.
2-Participación ->O primeiro sería acollermos activistas e que estas identificasen participar na asociación con seren socias ("campaña 1ª" que comenta Participante 3) poñéndolles as facilidades que sexa preciso. Entre tanto ficar como socia -protectora- e rexeitar as oportunas propostas de maior implicación é unha escolla totalmente respectábel.
3-Accións de captación ->Non (de acordo coa explicación de Participante 2).
4-Mecenado ->Ver punto 1 ('socias protectoras').


Participante 4 
Por no liarme, simplemente comentar dos cosillas en las que no estoy de acuerdo con Participante 1
1) La gente creo que puede sentirse "propietaria" de ESF como le dé la gana, es su libertad, y yo creo que es mejor dejar opciones a las personas de como quieren sentirse "propietarias", y luego facilitar y animar una participación mayor porque es lo que nos parece más legítimo. Al final, cuando sale un tema que a una persona socia que está más desvinculada le preocupa tanto que decide comentarlo, tiene esa opción y sabe que puede hacerlo con libertad y de forma que se va a escuchar (y si son varias personas a hacerle caso). El ejemplo lo has puesto tú mismo con el tema de agua (la mayoría de estas personas, si fuera por la asistencia a asambleas, no serían ya socias de ESF y ni siquiera podrían delegar votos en quienes tuviesen una opinión similar a ellos para votar en la asamblea).

2)En línea con lo anterior,no me gustan las asociaciones donde me dicen a cuantas asambleas tengo que ir ni cuanto y como tengo que participar. Además, esto implica un monitoreo o "vigilancia" que me parece indeseable de por sí (llevar la cuenta de a cuantas asambleas fueron, además de si han pagado la cuota, va a ser ya excesivo, no?). Además, luego ya no sería sólo ir, supongo que al menos habría que participar, hablar, votar...

No sé, si alguien quiere tener la "posibilidad" de votar en las asambleas, aunque no la ejerza, me parece legítimo (y creo que esa debería ser la figura "por defecto" de las personas que hacen aporte económico, aunque también me parece legítimo si alguien quiere solo dar dinero y ya dice que no quiere "líos" de asambleas y demás, pues que sea "benefactora").

Ya sabéis que soy muy fan de poder elegir, tener "la posibilidad".




DEBATE NA ASAMBLEA

Grupo persoas socias: Presentación e debate
Presentación do grupo persoas socias. Con este grupo búscase a participación máis activa da base social da organización.
O grupo está a preparar un protocolo de baixa de persoas socias, para intentar mellorar o prodecemento de cobro xa que as sociass que non estan pagando xeneran unha comisión e ningún ingreso. Estase pensando nun procedemento adecuado para un tema delicado como este.
Debate sobre a base social de ESF. Por qué? Xurden dudas sobre os requistos legais, non se axustan a filosofía de ESF.
Nos estatutos hai dous requistos legais para ser socias:
  • Secundar os fíns da asociación
  • Pago da cuota
A asamblea ten a potestad de modificar estos requisitos.
Realízase unha dinámica para motivar o debate:


######################## dinámica(debate) ######################

1. Pagar unha cuota debería ser condición suficiente para votar nas Asembleas?
    Sí:7 Non: 14 ?: 2
    Opinións vertidas:
  • Podes participar e opinar sen ter que ser socia.
  • Se pagas cuota é un compromiso maior.
  • Abrimos o abanico a moita xente que non pode participar de outra forma.
  • Dentro do contexto actual, o maior compromiso que podes ter coa Asociación é aportar o teu diñeiro á causa que defendes.
  • Caso Santander (o que ocurriu en ESF Cantabria)
  • Podemos caer en que se lle dé máis importancia ao diñeiro que ó tempo.
  • O devir da asociación debería estar na xente que está no día a día



2. Participar é só votar?
Sí: 4 Non: O resto

Opinións vertidas:
  • Votar é unha maneira de participar.
  • Participar nunha Asemblea é informarse, apoiar o que se di, votar, etc.



3. Habería que efecturar algún control de asistencia?
Opinións vertidas:
  • Depende con qué finalidade.
  • É interesante medilo pero habería que ter en conta outras maneiras.
  • A ninguén o deixaría sen voto por non vir.
  • Pode ter problemas para asistir, traballo, familia, problemas económicos.



4. Habería que efectuar algún control de participación?
Opinións vertidas:
  • No. Difícil de medir.
  • No. Para calidade de participación non considero que haxa indicadores obxetivos.
  • Sí. Ten que ser a nivel individual. É interesante para saber se falan máis os que levan máis de 5 anos, os estudantes, os homes, etc. e ver por qué. E poder implantar mecanismos.
  • Sí. Non se ten que ver como que se lle está a poñer nota a unha persoa senon para obter mecanismos.
  • Seria interesante ter algún indicador de participación pero hai que ser prácticos e realistas non é facil establecer un e sobretodo levalo a práctica.
  • Non, dado que non é viable que alguén o faga, quén? cómo?



5. Si se decide que as persoas socias actuais non cumplen os requisitos mínimos para ser consideradas como tal, serían benefactoras?

Opinións vertidas:
  • Sí. Hipocresía presentarnos con 200 socias, que non participan.
  • Non. Socias, non debemos de quitarlles posibilidades de participación.
  • Non. Ata o de agora decide a persoa se quere ser socia ou benefactor, co cambio decidiríao a Asemblea.
  • Non. Non ten valor poñer diñeiro nalgo positivo?
  • Non. Imos gastar enerxía nalgo que non vamos facer? (protocolo)
  • Non. Se a parte de poñer diñeiro xa ves a Asemblea...
  • Non. Cómo medimos se non é coa cuota?



6. Todo voluntariado debería de votar na Asemblea?
Maioría sí.
Opinións vertidas:
  • Sí. Valorase só o diñeiro e non o tempo.
  • Sí. Todolas persoas socias e voluntarias deberían de poder votar.
  • Non. Non é o mesmo ser unha persoa voluntaria que ser socia. Ao decidir facerte socia, que neste caos implica o pago dunha cuota, implica un compromiso maior.



7. Deberíamos cambiar os estatutos para que a responsabilidade sobretodo económica non recaiga exclusivamente na Xunta Directiva se non que sexa solidaria entre todas as persoas socias?
Excepto un todos sí.



8. É lexítimo querer aumentar os fondos propios a través da base social?
50% Sí 50% Non



9. Deberíase facer unha campaña de aumento da base social entre as actuais persoas voluntarias?
Opinións vertidas:
  • Si. Ben, sempre que sexa unha campaña de información de voluntarios.
  • Non. Por 35 cuotas que se poden conseguir parécelle que é perder o tempo.   
  • Si. Cada ano entran sobre 20 voluntarios, se conseguimos que se fagan socias quedaranse 20 máis cada ano.
   
10. Deberíase facer unha campaña de aumento da base social entre as antigas persoas voluntarias?
Sí, todos.



11. Deberíase facer unha campaña de aumento da base social entre as persoas socias que deixaron de pagar?
A maioría opinan que habería que interesarse polas persoas socias que deixaron de pagar. 3 persoas teñen dúbidas.
Sería unha campaña para averiguar porqué deixaron de pagar e intentar que volvan ser persoas socias.



12. Deberíase facer unha campaña de aumento da base social entre o círculo máis próximo das persoas socias? (que cada persoa socia fixera un novo socio ou nova socia)
Maioría que non.
Opinións vertidas:
  • Os do non parécelles que é aumentar por incrementar fondos propios.
  • Os do sí, din que é o que se leva facendo desde sempre, p

Informe de erros: voluntariado en ESF

No ano 2014 xurdiu en ESF Galicia a idea de avaliar algunhas das actividades que levamos a cabo dende un punto de vista de análise de erros, na busca dunha mellora continua dos procesos e xestión. Esperamos que isto redunde nun mellor desempeño e goberno da asociación para facilitar o cumplimento da súa misión. Tamén esperamos que sirva para compartir leccións aprendidas con persoas e institucións interesadas no traballo a favor dos dereitos humanos a nivel global (cunha visión de organización local baseada no voluntariado). Esta idea está baseada nas publicacións dos Failure Reports de ISF Canadá, e comenzouse a executar grazas á consecución da subvención para Fortalecemento de Organizacións Non Gobernamentais de Desenvolvemento de 2014 da Cooperación Galega da Xunta de Galicia.
Se poderán ir consultando na etiqueta "Informe de erros".

O segundo informe da serie fai referencia a distintos procesos na integración de novas persoas voluntarias e da xestión do voluntariado da asociación.


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


1. Acollidas

1.1. Elaboración dun guión tanto para as acollidas online como para as presenciais

Antecedentes
Cada persoa voluntaria contaba "o que lle parecía" ás novas persoas interesadas que viñan por primeira vez coñecer ESF e non había nada sistematizado.

O erro
Segun a persoa a acollida era diferente, distintos mensaxes, sendo moi dispar se a acollida a realizaban persoas con experiencia ou sen ela.
A persoas que realizaban as acollidas non tiñan nada que as guiara e moitas veces se sentían perdidas.

Fíxose algo para palialo? Que implicou para a organización ou o proxecto?
Por un lado estableceuse un correo de benvida/acollida online para todas as persoas onde xa se lle proporcionaba información importante sobre a asociación e que podía incluso servir de primer filtro (algunhas persoas ao recibir este correo, xa deixaban de mostrar interese e xa non se lle facía acollida online).
Por outro lado consensuouse no grupo de voluntariado un guión para que a persona que faga as acollidas presenciais conten sempre mais ou menos o mesmo (cada unha co seu estilo pero polo menos ter un guión para non esquencerse de nada). O guión está no google drive de voluntariado.

Como se podería ter feito? Leccións aprendidas
Ter información común da certa coherencia na mensaxe da organización, non que dependa das persoas e tamén que sexa igual en todas as sedes.
Guía para as persoas responsables de sede, evita que se sintan perdidas que nas primeiras acollidas teñan un guión (ata que o interiorize e o personalize).
Todas as persoas que se acerquen a ESF van recibir unha información semellante, evitando discursos diferentes.
Contribuen a crear un repositorio de documentos para facer transición entre as persoas responsables de voluntariado da sede e da vogalía, non estar "inventando" a roda cada vez que se incorpora unha persoa nova a voluntariado (evita desgaste) .
Protocoliza o voluntariado (sin ser estrictos e estando abertos a personalización) pero si dá coherencia.

1.2. Establecemento dun protocolo de acollida

Antecedentes
Adoitábase quedar coa persoa interesada (quen tiña dispoñibilidade) e acto seguido se metía nas listas de correo e nas reunións de grupo.

O erro
Normalmente non se quedaba ca persoa interesada previamente e polo tanto salvo que tivera persoas conocidas dentro, a persona non conocía a asociación nin os grupos onde se metía, normalmente sufría un exceso de información (metíase nunha reunión onde non sabía nin do que se falaba, montón de conceptos novos) recibía un montón de correos de temas diversos e que si se daba o caso de que non consultaba o correo habitualmente colapsábaselle a bandexa de entrada. Normalmente metíase en todas as listas de correo a vez e non sabía discernir cales eran do grupo, da sede, da xeral... Polo tanto a maioría das persoas novas sentíanse desbordadas e moitas abandoaban a asociación despóis dunha primeira reunión.

Fíxose algo para palialo? Que implicou para a organización ou o proxecto?
1º. estableceuse unha persoa responsable das acollidas: a persoa responsable de voluntariado será a encargada da acollida e orientación da PV na organización

2º Estableceuse un procedemento/proceso para mellorar a acollida e que esta fose paulatina:
Primeira reunión: Reunión formativa para expoñer o funcionamento de ESF, que lle permitirá á persoa voluntaria (PV) situarse na entidade e coñecer a Asociación. Reunión informativa sobre os grupos de traballo en ESF, para solicitar e transmitir información sobre os grupos. Enviaselle correo con esta mesma información para que poida leer e reflexionar.

Segunda reunión (opcional): Pode dárselle a opción de poñerse en contacto coas/cos responsables de voluntariado dos grupos de traballo ou no seu defecto cas persoas coordinadoras dos grupos de traballo para que poida escoller aquel equipo que máis se axeite ás prioridades da PV e ás necesidades da Asociación. Esta segunda reunión pode eliminarse se a persoa interesada ten claro onde meterse ou se a persoa de voluntariado sabe onde mellor encaixa e pode redirixir. Ademais pode mandarlle información por correo

Terceira reunión, reunión co grupo: Posta ó día, unha vez decidida a incorporación nun determinado grupo de traballo, realizarase unha reunión entre a persoa coordinadora do grupo, ou o responsable de voluntariado de dito grupo, e as novas PV para proporcionar a información pertinente sobre o traballo que están desenvolvendo nese momento antes de asistir á seguinte reunión. A pretensión desta reunión é evitar que a nova PV se sinta totalmente perdida na primeira reunión de grupo.A incorporación as listas de correo faise de forma progresiva podendo incluso facerselle un filtrado de correos mais interesantes para que vaia meténdose pouco a pouco.

Como se podería ter feito? Leccións aprendidas
Unha asociación ten as súas dinámicas de funcionamento que é dificil transmitir nunha única reunión e se necesita tempo, asique mellor facer unha entrada paulatina.
Facendo varias reunións dáselle tempo para que a persoa vaia asimilando información, lea os enlaces que se lle pasan e vaia interiorizando todo. O proceso de asimilación require tempo!!!! e ademáis vai conocendo indirectamente como funcionamos: vai vendo os grupos que hai (voluntariado, grupos de traballo..), como traballamos (listas de correo, reunións presenciais, skypes), vai conocendo a xente (responsable de voluntariado da sede, do grupo, etc).
En grupos con alto movemento de correos ou que están nunha fase moi activa, comprobouse que facelo de forma progresiva era o mais axeitado para non saturar. Normalmente a persoa ten que asimilar información do grupo (non confundir grupo/sede/asociación) e despóis progresivamente ir entrando na asociación... asi que ir dando de alta en distintas listas de forma paulatina é o mais aconsellable. Estas reunións/correos tameń funcionan como filtro de xente que en realidade non está interesada e así non "entorpece" o funcionamento dos grupos de traballo.

2. Presentacións

2.1. Diversificación formatos presentacións

Antecedentes
Ata fai uns anos facianse só presentacións no ámbito universitario, sobretodo nas escolas de enxeñería e basicamnte centrábanse no inicio de curso.

O erro
Concentrábanse moito traballo no inicio de curso, só neste período, e con charlas onde unicamente se falaba de ESF, quen somos, en que traballamos, como, etc... como moito algunhas das persoas PCR falaban da súa experiencia (case sempre o reclamo era os proxectos no exterior) e despóis pasábase un folio para recopilar correos de xente interesada.
Estas presentacións facíanse unicamente nas escolas de enxeñería porque enténdíamos que era a xente mais receptiva (dado o noso nome). Esta situación acarreaba problemas de visibilidade e limitaba moito o noso público, estudantes de enxeñería maioritariamente.

Fíxose algo para palialo? Que implicou para a organización ou o proxecto?
Coa irrupción da sede de Santiago de Compostela (un campus onde apenas hai titulacións técnicas) incorporarónse persoas voluntarias de outras titulacións/profesións (psicoloxía, empresas, xornalismo, etc). Veuse o potencial que tiñan outras facultades e o enriquecedor que podía ser esta diversidade. Esto implicaba rachar con esteriotipos facendo moito fincapé que a enxeñería non é exclusiva das ou dos enxeñeiras/os.
Empezouse a facer presentacións noutras facultades en todas as sedes, ou incluso en sitios fora da universidade (centros sociais, culturais, bares..) poñendo títulos mais chamativos, traballando en rede con outras ONGD, etc. Aínda así, este tipo de formatos non soía atraer a moita xente, dándose a circunstancia de que só acudira unha persoa ou incluso quedase deserta. Esto era moi frustrante para as persoas que organizaban estas charlas. Ideáronse outro tipo de campañas intentando difundir o voluntariado (faltas ti!), traballando en rede con outras ONGD o que enriquecía e o facía menos frustrante. Ainda así, o formato presentación segúia sin acabar de calar... Dende fai un tempo trabállase nunha dobre vía, intentar que todas as actividades sexan unha presentación de ESF, que ademáis de facer charlas/xornadas/cursos sobre unha temática en especial, un dos obxectivos sexa a "captación" de persoas interesadas.
Por outra banda, tamén se fan actividades específicas de presentación pero cun formato diferente, como son os obradoiros, esto permite que a xente de ESF se motive para organizar e asistir a obradoiros sobre temáticas que lle interesen e que estean relacionadas ca TpDH, traballar en rede con outras asociacións, que o noso nome siga sonando e ao mesmo tempo se intente que empece a participar nova xente.

Como se podería ter feito? Leccións aprendidas
É menos frustrante organizar cousas onde poidas aprender algo novo que che resulta interesante e estea en sintonía cos principios de ESF ainda que non os traballe directamente (ex: bioconstrucción).
Traballar en rede con outras organizacións (asociacións, ONGD, expertos en certas materias) crea sinerxias, creas redes, fas contactos, abres portas a outros ámbitos, é moito mais enriquecedor e ao que se debía tender.
Facer cousas prácticas é mais atractivo para a xente que ir simplemente a unha charla As presentacións típicas consumen moitos recursos (carteis, panfletos, ) en formatos que están moi mortos e non aportan moito ou case nada a xente que os organiza (eles xa conocen a asociación)
Empregar reclamos que non sexan os proxectos internacionais reforza o noso discurso de traballo aqui.

3. Seguemento

3.1. Protocolarizar o seguemento das persoas que se van incorporando a ESF

Antecedentes
En ningún momento había ninǵun tipo de rexistro que lle permitira saber as persoas responsables de voluntariado con quen se contactara, cando, se finalmente se incorporara a asociación, si se fora, etc...

O erro
Non había ningún tipo de seguemento das persoas voluntarias asique dependia da "memoria" da persoa responsable de voluntariado.

Fíxose algo para palialo? Que implicou para a organización ou o proxecto?
Fai uns anos abriuse un googledocs onde se rexistraba todos os contactos que facía non só a vocal de voluntariado (online) senon tamén todas as responsables de sede. Así deixábase constancia dos datos básicos persoais, o tipo de contacto e como evolucionaba, si se incoroporaba finalmente ou non. Tamén servia de recordatorio para insistir pasado un tempo a xente que non contestara ou a que pedía un tempo, rexistrar se fianlmente se incorporaba ao grupo de traballo e en que listas se daba de alta para facer a súa incorporación paulatina.

Como se podería ter feito? Leccións aprendidas
Estes rexistros funcionan a modo de recordatorios e son moi necesarios para facer un correcto seguimento e que así non dependa da memoria da persona resonsable
Permite que todas as sedes fagan o seguimento aos mesmos criterios e facilita a transición nestes postos (a persoa que toma o relevo xa ten o rexistro creado, xa ve como se fixo, etc)
Facelo de forma compartida permite tamén que a vogalia coñeza como evolucionan os contactos que se van establecendo.
Non se fixo pero se podería facer algún tipo de estudo de como evolucionou a toma de contacto das persoas interesadas (cantas persoas responderon correo de benvida, cantas van a reunións de acollida, como tomaron contacto coa asociación, cantas persoas siguen despois de x meses, etc.).

4. Formación: Plan anual de formación e estratexia de formación

4.1. Estabelecemeno dunha estratexia de formación

Antecedentes
Non existia ningunha estretexia reflexionada ou consensuada da formacion en ESF.

O erro
Non existia ningunha estretexia reflexionada ou consensuada da formacion en ESF.

Fíxose algo para palialo? Que implicou para a organización ou o proxecto?
Paralelamente a realización do Manual de voluntariado o grupo de voluntaiado fixo unha diagnose das necesidades de formación (arbore de problemas), tipoloxía (formación interna e externa, xeral e específica, etc) criterios para financiación (limites anuais e por persoa), mecanismos de avaliación (enquisa de avaliación, comisión de formación), etc ., é dicir, fíxose unha estratexia de formación de ESF en consonancia cos nosos principios e valores.

Como se podería ter feito? Leccións aprendidas
Reflexión en torno a formacion que quería e necesitaba ESF
Establecemtno de criterios para a financiaicón de formación externa e xa unha partida anual para este concepto
Diferenciación entre tipololoxía de formación e reparto de responsabilidades
Creación de mecanismo de control e avaliaicón

4.2. Establecemento dun Plan Anual de Formación

Antecedentes
Non existía unha planificación da formación.

O erro
A formación que se facía non se sabía se respondía as verdadeiras necesidades de toda a asociación ou simplemente a certos grupos que tiñan mais proactividades para solicitar ou organizala, non había criterios establecidos e consensuados, non había unha avaliación da formación. Tampouco se aproveitaban as formacions que se daban dentro de certos cursos/xornadas que dependían de EpD e que podía ser de interese xeral.

Fíxose algo para palialo? Que implicou para a organización ou o proxecto?
Paralelamente a realización do Manual de Voluntariado, o grupo de voluntaiado fixo unha diagnose das necesidades de formación, tipoloxía, criterios para o seu establecemento, etc. é dicir, fíxose unha estratexia de formación de ESF en consonancia cos nosos principios.
Nesa estratexia estableceuse que cando os distintos grupos de ESF realizan a planificación de actividades fixeran a solicitude da formación necesaria tamén para o ano. Unha vez recopilada toda a formación solicitada o grupo de voluntariado tería que priorizar, presupostar e calendarizar dita formación, sendo resposabilidade de voluntariado a formación xeral sen prexuizo de que o grupo axude a organizar a formacion específica.
Esto tamén implicaria a avaliación da formación e o establecemento dun criterios para financiar formacion externa (impartida por outras entidades).

Como se podería ter feito? Leccións aprendidas
Mellor aproveitamento dos recursos educativos propios e alleos, creación de sinerxias, dar resposta a obriga por parte de ESF de formacion das persoas voluntarias, resposta as verdadeiras necesidades de toda a asociación, calendarización facendo un reparto ao longo do ano adaptado a asociación (aproveitar as xuntanzas, evitar datas exámenes e formulacións, etc) e avaliacion da formacion (temática, persoa relatora, loxística, organizacion, etc).

23 jul 2015

Entrevista a Sergio Fernández Alonso - Radio Galega

Aquí podedes escoitar o audio da entrevista realizada a Sergio Fernández Alonso, Técnico de Proxectos da ONGD Enxeñería Sen Fronteiras Galicia, emitida no programa "Convivir en Igualdade" da Radio Galega o 23 de xullo de 2015.

Durante a conversa, Sergio fala sobre os "Cursos Online de Enxeñería Sen Fronteiras" organizados por ESF Galicia e aproveita ademáis para presentar as distintas actividades nas que está a traballar a asociación.

20 jul 2015

Tecnoloxia, non es tí, son eu. Capítulo 1: Boli Bo, Boli Malo

No obradoiro da semana pasada de edición de vídeo para ONG organizado pola Coordinadora Galega de ONGD e impartido por Illa Bufarda, dúas persoas de ESF sacaron en día e medio este pequeno vídeo de 1min. 14seg., como primeiro capítulo da serie "Tecnoloxía, non es tí, son eu".


O bo do curso é que tivemos que afrontar todo o proceso de elaboración dun vídeo-
Definindo a idea

Plan de produción e ideas para guión
campaña, que tiña que ser orixinal e sair do habitual nas nosas organizacións. Tivemos que pasar por todas as etapas, dende decidir a temática, concretar as ideas a transmitir, construir o guión (formato americano, con dúas columnas: dereita para descreber o que se oe e esquerda para descreber o que se ve en cada plano), elaborar o plan de producción, construir o atrezzo, gravar video e voz e por último a montaxe.

Os medios empregados foron:

- Un teléfono móbil Sony Xperia Mini
- Un portátil HP Compaq 6820s (do 2008)
- O programa libre de edición de vídeo Kdenlive
- Unha gravadora para a voz en off
- Música do repositorio libre Jamendo
- Imaxes de uso libre buscadas co buscador google
Libreta de rodaxe
- A colaboración desinteresada das profes e dalgunhas das compas do curso (e algún "invitado especial").

A verdade é que pasámolo moi ben facéndoo!!!


En plena edición