Pois continuando coa historia, un 24 de novembro de 2004 viñeron a ETSE dous grandes aventureiros do compromiso coa Cooperación e ao servizo da Tecnoloxía para o Desenvolvemento Humano: eran Victor Vázquez e Pepe Vara... As únicas ferramentas que posuían eran a palabra, unha presentación sobre unha ONGD, Enxeñería Sen Fronteiras, e as fotos dun recén chegado dun PCR no Salvador... ... abondaron uns 40 minutos para sementar un xeremelo na ETSE, do cal saíron un pequeno grupo de persoas dispostas a facer algo máis que estudiar...
sen outro medo mais que a incomprensión da persoa novata, foron dalí a unhas semanas, a un curso de formación... e aínda que estaban perdidas, xa recibiron a primeira lección, e que nunca se esquencerán:
"... aquí non ven un a pasalo ben, senón que hai que implicarse, e se un non é responsable das actividades nas que colabora é mellor que non entre en ESF..." esa voz da sabiduría, non era outra que a de Acacia mestra ensinarnos as grandes verdades de ESF...
Tras iso veu a primeira gran actividade do grupo de Compostela... a charla sobre o Sahara en maio do 2005, na cal se comezou a traballar un pouco de forma ordenada en Compostela, gracias a axuda do resto de sedes de ESF-Galicia, especialmente da xente de Lugo...
Tras esa p
rimeira andaina e para non aburrir, continuaronse a facer actividades coma as IV edicións dos curso de Tecnoloxía e Cooperación para o Desenvolvemento, as Campañas de Comerxio Xusto, Auga con Fronteiras, as charlas de inicio de curso, e ata unha planificación estratéxica de ESF-Galicia... sen dúbida un gran traballo que non sería posible sen as persoas que nos axudaron do resto de sedes de ESF-Galicia: Ferrol, Lugo, Vigo e A Coruña... e como non das persoas que forman parte da sede de Compostela... xa que unha vez entras nela non a podes deixar... aínda que na actualidade non sexas a voluntaria que foches...... e sen mais aquí está a xente (espero que non me olvide de ninguén) que algún día fixo posible que a sede de Compostela cumplira 5 anos:
Adela, Aldara, Agustín, Alvaro Fdez., Alvaro, Anxo, Ana, Anais, Andres Maneiro, Andres Estevez, Berto, Chelo, Cristina, Emma, Elena, Joam, María, Macarena, Marta Vázquez, Minerva, Natalia, Noelia, Patricia Iglesias, Patricia Fdez., Raquel, Sabela, Sergio, Tania, Tareixa, Victor Penas, Victor Vazquez, Xavi, Xacobe e mais un agradecido servidor, de toda esta xente que fixo posible que exista esta sede...
...e como dixo un sabio en Compostela no seu tempo: "Santiago, unha pequena sede, un jran jrupo..." pois iso que o que imos conseguir con todo ESF-Galicia conseguir unha gran familia...
Bicos
10 comentarios:
ohhhh! qué bonito! voy a llorar Ríos... y eso que sólo formé parte del último año... xDDD
emoción... 5 aniños!!!! Xa case somos maiores...
Que bonito!!!
Qué entrañable!! Muchas felicidades Compos, vuestro trabajo e implicación ha servido de ejemplo a todos para mejorar.Ahora a por los 10 jeje
Joé, tengo los ojos húmedos!! Para min sodes un exemplo de traballo e compromiso, e de como pode sair persoas implicadas nunha sé totalmente nova ata ter o nivelazo que tendes. Imos a polos 10, e a por máis sés!!!
(suspiro) que emoción!!!
enhorabuena y a aprovechar esta inyección de energía para seguir creciendo y haciendo bien las cosas.
Felicidades compostelanos!!!
Si es que ya veía yo que en ese grupo había madera... enhorabuena! Creo que no me voy a perder la celebración!
Agora que ESF ten proxectos en varios países e algunha que outra expatriada, hai que dicir que eu fun o primeiro expatriado de Compostela! Primeiro en Vigo e logo en Coruña!
Qué grandes momentos na cidade de pedra :)
E GRACIAS A TI RIOS!!!! ou cres que compos sería o mesmo sen ti? sen a túa capacidade de traballo, de sentimento de grupo, o teu caracter, cariño, sociabilidade.. aihsssssss
E dende aqui un recordo moi especial aos "meus nenos" que xa non están (fisicamente) pero sempre serán de Compos ;-)
GRACIAS e a polos 10, 15, 25... que o xermen que se plantou non hai "herbicida" que acabe tan facilmente con el.. e mentres haxa xente inconformista aqui seguiremos!!!
bicos de cores!!!!!!
jops, como pasa o tempo... espero poder celebralo con vós!! Moitos bicos e bótovos de menos
P.D.: ¿Avisástedes a Anxo?
Enhorabuena!!!
Qué grande que sodes!!!
Publicar un comentario